مقابله با تهدیدهای بیولوژیکی و بحران های زیستی با استفاده از الگوهای مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی خلیج فارس و دریای عمان

در مجموع حدود ٩ میلیون نفر در هفت استان ساحلی شمالی و جنوبی کشور سکونت دارند. سواحل شمالی به طول حدود٨٩2 کیلومتر در کنار دریای خزر به طور فشرد ای پر جمعیت است و برای پاسخگویی به تقاضاهای فزاینده به برنامه های توسعه زیادی نیاز دارد . سواحل جنوبی کشور به طول حدود ۴٩22 کیلومتر کم توسعه یافته و دارای جمعیت نسبتاً کمی است با این وجود شیوع آلودگیهای ناشی از استفاده بیش از حد از منابع طبیعی در این سواحل موضوعی بسیار حائز اهمیت و نیازمند توجه خاص به برنامههای مناسب توسعه در این خطه است. مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی با رویکرد توسعه پایداردر صدد است، با استفاده از ابزارهای، هم به محیط طبیعی و هم به ساکنان مناطق توجه نشان دهد، و حفاظت از محیط زیست و توسعه اقتصادی را ترکیب کند و در نهایت باعث پیشرفت و شکوفایی مناطق ساحلی شود. مدیریت مناطق ساحلی به دنبال ساماندهی واحدهای کاربر از منطقه ساحلی و با هدف ایجاد عدالت اجتماعی و توزیع مناسب امکانات فضایی و اقتصادی میباشد. در چند سال اخیر پدیده شکوفایی جلبکی و یا کشند قرمز خسارات جبران ناپذیری بته اکوسیستم طبیعی مناطق جنوبی کشور وارد کرده است، در این مقاله سعی شده است ابتدا پدیده شکوفایی جلبکی کشند قرمز و اثرات آن بر محیط زیست طبیعی، سابقه کشند قرمز در آبهای خلیج فارس، و در ادامه خصوصیات خلیج فارس ، منشاء آلودگیها در خلیج فارس، مروری بر مشکلات مناطق ساحلی کشور و معرفی اهداف، سیاستها و اقدامات مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی پرداخته می - شود. در تدوین این مقاله از روش اسنادی کتابخانه ای از مجلات و مقالات معتبر استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

تهدیدات بیولوژیک ، مدیریت مناطق ساحلی ، مقابله با تهدیدات زیستی ، آلودگی ،