نقش برنامه ریزی کاربری اراضی شهری در کاهش خسارات ناشی از زلزله (مطالعه موردی: شهر ترکمانچای)

کاربری زمین از جمله مباحث مهم در برنامه ریزی شهری به حساب می آید، تا جایی که در دوره هایی برنامه ریزی شهریرا همان برنامه ریزی کاربری اراضی به حساب می آوردند. مکان یابی درست کاربریها علاوه بر امکان استفاده بهینه از زمین،به عنوان کالایی که جایگزین ندارد به دلیل اهمیت آن در مدیریت بحران وکاهش خسارات ناشی از مخاطرات امر مهمیتلقی می شود. تحقیق حاظر از نوع توصیفی – تحلیلی بوده وجمع آوری داده ها به دو صورت کتابخانه ای و میدانی صورتگرفته است. در این تحقیق به منظور بررسی رابطه کاربری زمین وکاهش خسارات ناشی از زلزله شهر ترکمانچای به عنوانمحدوده مورد مطالعه انتخاب گردیده است. نتیجه اینکه بخش مرکزی شهر به دلیل نزدیکی به مراکز آسیب زا و همچنینپایین بودن مساحت قطعات نسبت به سایر بخش ها از آسیب پذیری بالایی برخوردار است. فاکتور های فاصله از گسل وطبقات ساختمانی تاثیرگذاری چندانی در آسیب پذیری ندارند.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی کاربری اراضی شهری ، زلزله ، سیستم اطلاعات جغرافیایی ، مدیریت بحران