اثرات بالقوه تغییر اقلیم درگردشگری سواحل جنوبی ایران

توریسم و تفریح عوامل مهم اقتصادی بشمار میروند که بطور مستقیم با هوا و آب وهوای مقصد خاص درارتباط است آب هوا یک منبع مهم برای گردشگری و یک عنصربه همان اندازه مهم است که باید دراهداف گردشگری گنجانده شود توریسم و بویژه توریسم ساحلی یک منبع مهم برای رشد اقتصادی کشور ایران می باشد دراین بررسی اثرات بالقوه تغییر اقلیم برپایه طرح اطلاعات اقلیمی گردشگری CTIS درنواحی سواحل جنوبی ایران بررسی شده است برای این منظور ازاطلاعات اقلیمی 24ایستگاه آب وهواشناسی کرانه های جنوبی ایران دردوره 2008-1979 30سال به همراه اطلاعات مکانی و فردی استفاده شده است بابهره گیری ازمدلهای نرم افزاری RayMan 1.2وCTIS جنبه های حرارتی فیزیکی و زیباشناختی طرح اطلاعات اقلیمی گردشگری محاسبه گردیده است سپس با برازش ازمون ناپارامتریک من ـ کندال به سریهای زمانی پارامترهای هواشناسی طرح اطلاعات ا قلیمی گردشگری تغییر پذیری زمانی و مکانی شرایط اسایش اقلیمی بررسی شده است نتایج این بررسی نشان داد که دوره های مطلوب گردشگری ازلحاظ جنبه های حرارتی فیزیکی و زیباشناختی درسواحل خلیج فارس ماه های مارس و نوامبر درسواحل دریای عمان ماه های ژانویه فوریه و دسامبر می باشد پارامترهای جنبه حرارتی و فیزیکی ازلحاظ زمانی و مکانی درمحدوده موردمطالعه دارای نوسان می باشد روند افزایشی معنی دارروزهای شرجی جنبه فیزیکی و تنش گرما جبنه حرارتی و روند کاهشی معنی دارمقبولیت حرارتی جنبه حرارتی درکرانه های دریای عمان سبب کاهش دوره زمانی مطلوب گردشگری دراینده میگردد

کلیدواژه ها:

تغییر اقلیم ، گردشگری ، گردشگری ساحلی ، طرح اطلاعات اقلیمی گردشگری ، ایران