طراحی اقلیمی ساختمان های مسکونی شهر مراغه با تاکید بر عمق سایبان

روش های طراحی معماری از طریق مختلف می تواند به بهینه سازی مصرف سوخت در ساختمان کمک نماید با توجه به اهمیت بحث مذکور هدف این مقاله تعیین جهت مناسب ساختمان و عمق مناسب سایبان در شهر مراغه در راستای تحقق بخشی از اصول طراحی اقلیمی می باشد از این رو ابتدا با استفاده از داده های اقلیمی ایستگاه سینوپتیک شهر مراغه و بهره گیری از نمودار زیست اقلیمی اولگی ، آستانه ها و نیازهای حرارتی و مواقع نیاز و عدم نیاز به آفتاب (مواقع سرد و گرم ) در شهر مزبور مشخص شد سپس با استفاده از روش های محاسباتی و روابط ریاضی ، میزان انرژی تایید شده بر سطح قائم بنا برای تمام سال و در نهایت بهترین جهت استقرار ساختمان در این شهر مشخص گردید بر این اساس جهت 15 درجه غربی به عنوان بهترین جهت قرار گیری ساختمان با توجه به دو عامل تابش آفتاب و باد برای شهر مراغه ممعین شد همچنین میزان عمق سایبان برای چهار جهت اصلی ساختمان یعنی شمال، جنوب، شرق و غرب به ترتیب 11، 30، 148 و 130 سانتی متر محاسبه گردید.

کلیدواژه ها:

جهت ساختمان ، عمق سایبان ، طراحی اقلیمی ، مراغه