تأثیر تجویز خوراکی عصاره خارمریم (Silybum marianum) بر پاسخ های ایمنی ماهی کپور معمولی

در این تحقیق اثر عصاره گیاه خارمریم بر برخی پاسخ های ایمنی و خون شناسی ماهی کپور معمولی مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور 280 قطعه ماهی کپور معمولی (میانگین وزن 8/22 ±65/12) به چهار تیمار تقسیم گردیدند. تیمار اول با باکتری کشته آئروموناس هیدروفیلا ایمن شده و با خوراک حاوی 0/5 درصد عصاره خارمریم تغذیه گردید. تیمار دوم ایمن نشده، ولی با خوراک حاوی عصاره تغذیه شد. تیمار سوم به روش فوق ایمن شده و با خوراک معمولی تغذیه شد، در صورتیکه تیمار چهارم ایمن نشده و باخوراک معمولی تغذیه گردید. به مدت 40 روز در فواصل زمانی 10 روزه نمونه گیی از خون آنها انجام گرفت، آزمایشات ایمنی شناسی شامل میزان فعالیت لایزوزیم سرم، میزان قدرت باکتری کشتی سرم، فعالیت مسیر التراناتیوکمپلمان، میزان آنتی بادی ضد آئروموناس هیدروفیلا، میزان پروتئین تام و میزان IgM سرم ماهیان هر تیمار اندازه گیری گردید. برخی فاکتورهای خون شناسی (میزان هماتوکریت، هموگلوبین، تعداد گلبول های سفید و قرمز خونی، حجم متوسط گلبولی، وزن متوسط هموگلوبولین گلبولی و غلظت هموگلوبولین گلبولی) نیز در هر تیمار اندازه گیری شد. در انتهای دوره تیمارها با باکتری آئروموناس هیدروفیلای زنده چالش داده شدند. و تلفات بعد از چالش ثبت گردید. نتایج مشخص ساخت که سطح لایزوزیم سرم و میزان پروتئین تام و میزان IgM سرم، تعداد گلبول های سفید و میزان هماتوکریت در هر دو تیمار ایمن و غیر ایمن تحت تأثیر تجویز عصاره خارمریم قرار گرفت (p<0/05). در صورتیکه تیتر آنتی بادی ضد آئروموناس هیدروفیلا، فعالیت کمپلمان وسایر فاکتورهای خون شناسی در هر دو گروه ایمن و غیر ایمن تحت تأثیر تجویز عصاره قرار نگرفتند (p<0/05). میزان قدرت باکتری کشی سرم و تلفات بعد از چالش با باکتری آئروموناس هیدروفیلا نیز فقط در تیمار غیر ایمن تحت تأثیر تجویز عصاره خارمریم قرار گرفت (p<0/05). بطور کلی می توان نتیجه گرفت که تجویز عصاره خارمریم بصورت خوراکی باعث تحریک برخی فاکتورهای ایمنی غیر اختصاصی می گردد، و این ماده به عنوان یک محرک ایمنی در ماهی قابل توصیه است.

کلیدواژه ها:

سیلیمارین ، ماهی کپور معمولی ، پاسخ ایمنی ، آئروموناس هیدروفیلا