بررسی اثرات تجویز خوراکی و تزریقی عصاره کیست های سارکوسیستیس فوزی فورمیس بر عملکرد سیستم انعقاد خون در خرگوش

پس از جمع آوری کیست های سارکوسیستیس فوزی فورمیس از مری گاومیش های الوده در کشتارگاه سوسپانسیونی با غلظت پروتئین 2mg/ml تهیه و به شکل خام و پخته شده مورد استفاده قرار گرفت. تعداد 36 سرخرگوش نرسفید آزمایشگاهی به 6 گروه 6 تایی تقسیم شدند. گروه 1 و 2 عصاره خام، گروه 3 و 4 عصاره پخته شده و گروه 5 و 6 فسفات با فرسالین به ترتیب به صورت خوراکی و داخل صفاقی به میزان 1ml/kg دریافت نمودند. در زمان های صفر، 3، 6، 24 ساعت، 3 و 7 روز پس از تحویز خونگیری به عمل آمده و ازمایش های انعقادی شامل APTT, PT, CT, BT، اندازه گیری فیبرینوژن و شمارش پلاکت ها با روش های استاندارد انجام گرفت. نتایج مطالعه نشان داد تجویز داخل صفاقی این عصاره موجب مرگ خرگوش ها ظرف 24 ساعت می شود. آنالیز آماری نشان داد تنها در گروهی که عصاره خام را به صورت تزریق داخل صفاقی دریافت نموده بود در زمان های مختلف تفاوت معنی داری در آزمایش ها اتفاق می افتد (P<0/05). از آنجایی که ماده سمی سارکوسیستین ماهیت پروتئینی دارد پختن آن در حرارت 60 درجه سانتیگراد برای 30 دقیقه موجب دناتوره و غیرفعال شدن آن می گردد. همچنین به نظر می رسد سمیت این ماده در صورت تجویز خوراکی فرم خام آن تحت تأثیر اسید معده و آنزیم های گوارشی از بین می رود.

کلیدواژه ها:

سارکوسیستیس فوزی فورمیس ، سارکوسیستین ، انعقاد خون ، خرگوش