پاسخ به تنش اکسیداتیو در گیاهان تراریخته گوجه فرنگی با بیان مداوم پروتئین dehydrin

کوجه فرنگی دلپذیر ترین محصول برای تولید در باغچه های خانگی و سرشار از آنتی اکسیدان است مصرف روزانه گوجه فرنگی سبب کاهش ابتلا به بیماری های ناشی از تنش های اکسیداتیو مانند سرطان و بیماری های قلب و عرقو می شود. توانایی انتی اکسیدانی محصول های باغبانی را می توان با تولید گیاهان تراریخته دارای بیان مداوم پروتئین های مفید افزایش داد از جمله پروتئین های مفید، dehydrin ها می باشند که از پروتئین های late embryogenesis abundant هستند و اولین بار در بذرهای در حال رشد پنبه و گیاهان تحت تنش خشکی شناسایی شدند. این پروتئین ها به مولکول های درشت مانند چربی ها ، پروتئین ها و DNA چسبیده و سبب پایداری آنها می شوند میل زیاد dehydrin در چسبیدن به یون های فلزی دو ظرفیتی ممکن است نشان دهنده نقش آنها در پیشگیری از آسیب های ناشی از تنش های اکسیداتیو در هنگام تنش های خشکی باشد در پؤوهش حاضر پاسخ گیاهان تراریخته گوجه فرنگی با بیان مداوم یک پروتئین dehydrin و گیاهان شاهد غیر تراریخته به تنش اکسیداتیو ایجاد شده با واسطه علف کش پاراکوات (paraquat) مورد بررسی قرار گرفت . پاسخ دفاعی به تنش اکسیداتیو با واسطه پاراکوات با اندازه گیری فعالیت آنزیم superoxide dismutase و سطح پراکسید شدن چربی ها انجام شد. فعالیت آنزیم superoxide dismutase در پاسخ به افزایش سطح پاراکوات در همه گیاهان افزایش پیدا کرد فعالیت آنزیم superoxide dismutase تفاوت معنی داری در بین گیاهان تراریخته و گیاهان شاهد نداشت از طرف دیگر کاهش معنی داری در سطح پراکسید شدن چربی ها در دو لاین گوجه فرنگی تراریخته با سطح بالا dehydrin نسبت به گیاهان شاهد و لاین تراریخته با بیان پایین dehydrin مشاهده شد . این اختلاف مشاهده شده بین فعالیت آنزیم superoxide dismutase و سطح پراکسید شدن چربی ها به تنش اکسیداتیو می تواند به فعالیت سایر آنزیم های آنتی اکسیدانی در این گیاهان نسبت داده شود.

کلیدواژه ها:

گوجه فرنگی ، تنش اکسیداتیو ، ، superoxide dismutase ، paraquat ، dehydrin