مدلیابی معادلات ساختاری رابطه ی سبکهای دلبستگی، تمایزیافتگی وبخشش با رضایت زناشویی

هر هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه سبکهای دلبستگی،تمایزیافتگی وبخشش با رضایت زناشویی در قالب یک مدل علی است. کلیه زنان ساکن مناطق 11، 7، 4 به عنوان جامعه آماری انتخاب و به شیوه تصادفی خوشه ای از بین آن ها 561 نفر به عنوان نمونه آماری برگزیده شدند. برای گردآوری داده ها از مقیاس سنجش بخشودگی در خانواده، سیاهه ی تجدید نظر شده خود متمایزسازی، پرسشنامه ی رضایت زناشویی اینریچ و مقیاس تجارب فرد در روابط صمیمانه استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش مدلیابی روابط ساختاری استفاده شد. یافته های تحلیل مسیر و مدل تایید شده نشان داد که بین سبکهای دلبستگی، تمایزیافتگی و بخشش با رضایت زناشویی به صورت مثبت و مستقیم رابطه معنادار وجود دارد. در مجموع نتایج نشان داد که سبکهای دلبستگی از طریق تمایزیافتگی و بخشش با رضایت زناشویی رابطه دارد.

کلیدواژه ها:

سبک های دلبستگی ، تمایزیافتگی ، بخشش ، رضایت زناشویی