تنگناهای توسعه فیزیکی شهری در مناطق کوهستانی با تاکید بر شهر گرمی در استان اردبیل

شهرگرمی یک شهردره ای و احاطه شده بوسیله ارتفاعاتاست وتوسط دره ها و کوهها به چندقسمت تقسیم شدها ست مساله ای که دراین شهر وجود دارد این است که ازیک طرف توسعه فیزیکی شهر بامشکلات جدی مواجه است و ازطرف دیگر عدم توجه مسئولان و برنامه ریزان به شرایط محیط و مورفودینامیک منطقه مساله دیگری است که مشکلات را دوچندان کرده است هدف ازاین مطالعه بررسی تنگناهای فیزیکی و ژئومورفولوژیکی و تنگناهای که بواسطه عدم مطالعه شرایط محیطی و ژئومورفولوژیکی شهرگرمی با آن مواجه می باشد دراین تحقیق ازروش مشاهده و ازنقشه های زمین شناسی و توپوگرافی به عنوان ابزار تحقیق استفاده شده است نتایج بررسی نشان میدهد که عوامل محیطی و سازندهای زمین شناسی ازجمله محدودیت های مههم برای توسعه فیزیکی شهرگرمی محسوب میشود گسل گرمی یکی ازعوامل درتوسعه فیزیکی شهر محسوب میشود علاوه برگسل سازندهای سست و حساس با ضخامت زیاد که ح اصل هوازدگی سنگهاست توسعه و ساخت و سازهای جدید شهری را محدود کرده است دربرخی مناطق مانند محله هلال احمر گسل و ضخامت زیاد مواد سبب ایجادزمین لغزه شده است و خسارات مالی فراوانی به اهالی وارد نموده و بعضی مواقع به طور کلی سبب تخریب خانه ها گشته است

کلیدواژه ها:

شهرگرمی ، تنگنای فیزیکی ، ژئومورفولوژی ، گسل ، زمین لغزش