مقایسه تاثیر دو روش شیکر و اولتراسوند بر خصوصیت آنتی اکسیدانی عصاره گیاه باریجه

آنتی اکسیدان ها گروهی از ویتامین ها، مواد معدنی، آنزیم ها، مواد گیاهی و مصنوعی هستند که بافت ها یا ترکیبات را در برابر رادیکال های آزاد حفظ می کنند و یا با کاهش سرعت اکسیداسیون، مشخصاً دوره ی اکسیداسیون کند را افزایش می دهند. آنتی اکسیدان هایی که منشاء گیاهی یا جانوری داشته باشند آنتی اکسیدان های طبیعی و آنتی اکسیدان هایی که به روش های سنتزی بوجود آمده باشند آنتی اکسیدان های مصنوعی نامیده می شوند. در سال های اخیر به دلایل مربوط به سلامتی توجه زیادی به سوی آنتی اکسیدان های طبیعی معطوف گردیده است و تحقیقات گسترده ای به منظور به کارگیری این ترکیبات در مواد غذایی به جای آنتی اکسیدان های غیر طبیعی در دست اجرا قرار گرفته است. نکته در خور توجه در مورد آنتی اکسیدان های طبیعی این است که نه تنها فاقد زیان های آنتی اکسیدان های مصنوعی هستند (مثلا مواردی از سرطانزایی در حیوانات آزمایشگاهی مشاهده شده است) بلکه مصرف آن ها می تواند به حفظ و تامین سلامت بیشتر برای انسان منجر شود. امروزه تحقیقات بسیاری بر روی گیاهان با هدف شناسایی گیاهانی با ترکیبات فنولی و خواص آنتی اکسیدانی بالا صورت گرفته است. در این مطالعه گیاه باریجه به عنوان گیاهی بومی ایران مورد بررسی قرار گرفته است.