اثرات زیست محیطی ساخت جزایر مصنوعی در خلیج فارس و بررسی آن از منظر معادات بین المللی دریایی

خلیج فارس دارای یک اکوسیستم بسته دریایی است. بنابراین دخالت در سیستم طبیعی آن، محیط زیست منطقه ا حساس و آسیب پذیر می کند و به دلیل وابستگی متقابل زیست محیطی آثار زیان بار آن به سواحل کشورهای مجاور نیز مربوط می شود. ساخت این جزایر مطمئناً از لحاظ آسیب رسانی به گونه های گیاهی و موجودات زنده سطح و بستر آب، آسیب رسانی به جریان های طبیعی و وود و خروج جریان های آبی بستر خلیج فارس و همچنین آلودگی ناشی از حضور جمعیت و فاضلاب های شهری این جزایر لوکس، آثار زیانباری برای منطقه خواهند داشت. کنوانسیون 1982 حقوق دریاها، ایجاد جزیره مصنوعی در دریای سرزمینی تا 12 مایل را اجازه داده است؛ اما امروزه حرکت رو به رشد ساخت این جزایر، به ویژه در منطقه خلیج فارس و پیچیدگی های زیست محیطی پدید آمده، موجب طرح برخی نگرانی ها از این روند شده است. در بسیاری از کنوانسیون ها پیمان نامه ها و اعلامیه های بین المللی محیط زیستی، بخش محیط زیست دریایی بعنوان بخشی مهم و جداگانه مورد بررسی قرار گرفته است از جمله: اعلامیه محیط زیست ریو، سند توسعه پایدار ژوهانسبورگ و ... در خلیج فارس نیز طبق پیمان نامه حفاظت محیط زیست منطقه ای (رایمی) که از سوی همه کشورهای ساحلی خلیج فارس از جمله امارات متحده عربی در سال 1978 به امضاء رسیده است هر نوع توسعه ای که حریم بین المللی آب های خلیج فارس را به خطر می اندازد، برای کشورهای همسایه ممنوع شده است. لذا لازم ا ست تا حفاظت از محیط زیست دریایی و جلوگیری از آثار مخرب و زیان بار تأسیسا دریایی و تبعات زیست محیطی ناشی از آن، مورد توجه جدی سازمان های بین المللی، دولت ها، سازمان های مردم نهاد و بویژه طرفداران محیط زیست قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

جزایر مصنوعی ، خلیج فارس ، محیط زیست ، معاهدات دریایی ، حقوق دریاها ، ROPME