شناسایی و تفکیک رخساره های ژئومورفولوژی درمناطق خشک و بیابانی

شناسایی مناطق خشک وبیابانی با استفاده از روشهای مختلفی تاکنون انجام گردیده که اغلب با روش اقلیمی بوده اما هر علمی برای این مقوله تعریف خاصی ارائه نموده است. از لحاظ ژئومورفولوژی بیابانهای خاکی بر پایه پوشش گیاهی پوده و شناسایی و تفکیک رخساره ها در این مناطق جایگاه خاصی دارد.منطقه تحقیق در استان خوزستان واقع بوده و روش تحقیق مبتی بر شناسایی و تفکیک رخساره ها به همراه بازدید میدانی و تکنیک جداول متقاطع در نرم افزار ARCGISC10.1 با استفاده از روش رویهم اندازی لایه ها می باشد.برای این منظورازلایه تراکم پوشش گیاهی (NDVI) برای صحت سنجی استفاده شده است.نتایج نشان داد که در این منطقه دو واحددشت سر47/5556 و پلایا 4/2106 کیلومترمربع وجوددارد.برای واحددشت سرسه تیپ دشت سرفرسایشی با مساحت 54/34، دشت سر ابانداژ63/1443 و دشت سر پوشیده 28/4078کیلومترمربع مشخص گردیده است.تیپ جلگه رسی با مساحت 44/2106 کیلومتر مربع درواحدپلایا قرار گرفته است. واحد پلایا و تیپ جلگه رسی بسیارشور دارای NDVI حداکثر 0.3 بوده و بیشتر منطقه فاقد پوشش گیاهی بوده است

کلیدواژه ها:

بیابانزایی ، خوزستان ، رخساره های ژئومورفولوژی ، GIS