تبیین مدل مفهومی نقش نیاز به خود توجیهی در پافشاری بر تعهد با تأکید بر دیدگاه انگیزشی

امروزه شرکت ها در محیطی به فعالیت می پردازند که قدرت تصمیم گیری سریع و اثربخش، یکی از مهم ترین مؤلفه های مورد نیاز درمدیریت است. تصمیم گیری در مورد اتمام یا ادامه یک پروژه شکست خورده یکی از مشکل ترین تصمیماتی است که مدیران اجرایی با آن درگیرند. زمانی که از تصمیم گیراج درخواست می شود، جریان عمل قبلی را مورد ارزیابی مجدد قرار دهند، اغلب به جریان عمل قبلی پایبند باقیمی مانند؛ این پدیده پافشاری بر تعهد نامیده می شود. نیاز به خود توجیهی تفسیرکننده علت این رفتار تصمیم گیران است. به عبارت بهتر، نیاز به خود توجیهی از طریق فر یندهای شناختی، پافشاری بر تعهد را تحت تأثیر قرار می دهد و بیانگر انگیزه قوی برای تداوم یک پروژه شکست خورده است. از جمله متغیرهایی که به عنواج سایر خطاهای تصمیم گیری، پدیده تشدید تعهد را از طریق نیاز به خود توجیهی تحت تأثیر قرار می دهند می توان ادراک انتخابی، اثر هزینه های انجام شده و خوش بینی بیش از حد را نام برد که در این مطالعه مورد توجه قرارگرفته اند.

کلیدواژه ها:

پافشاری بر تعهد ، استدلال انگیزشی ، خوش بینی بیش از حد ، ادراک انتخابی ، نیاز به خود توییهی ، هزین ههای انجا مشده