تاثیر تیمارهای مختلف اسموپرایمینگ بر صفات جوانه زنی بذر کنار کازرونی (.Ziziphus lotus L)

کنار کازرونی از گونه های بومی فلات ایران و متعلق به خانواده جهانی تنگرس Rhamnaceae می باشد. این گونه به طور عمده سطح وسیعی از اکوسیستم های جنگلی کشور را در مناطق جنوبی به خود اختصاص داده و از اهمیت بسزایی در پروژه های جنگل کاری بر خوردار است. گونه های جنس Ziziphus واجد خصوصیت فیزیولوژیکی و مورفولوژیکی متعددی است که موجب افزایش توانایی آن ها برای سازگاری با محیط های بیابانی می گردد. در این راستا به منظور بررسی تاثیر اسموپرایمینگ بر صفات جوانه زنی بذر کنار کازرونی آزمایشی در قالب طرح بلوک کاملا تصادفی با پلی اتیلن گلیکول 6000 در محدوده صفر تا -1Mpa در دمای 35 درجه سلسیوس و 5 تیمار مختلف انجام شد. نتایج بررسی ها بالاترین میزان جوانه زنی ( 88 %) را در تیمار شاهد با پتانسیل اسمزی صفر مگاپاسکال نشان می دهد که این مقدار اختلاف معنی داری با تیمار 0/2- و 0/4- مگاپاسکال در سطح 1% آزمون دانکن ندارد. مقایسه نتایج نشان می دهد افزایش پتانسیل اسمزی بر روی درصد و سرعت جوانه زنی در گونه مورد مطالعه اثر کاهشی دارد. رابطه معنی داری بین تنش رطوبتی و میانگین زمان لازم برای جوانه زنی بذر (MTG) در این گونه گزارش نشده است. با وجودی که کنار کازرونی می تواند تنش اسمزی تا محدوده 0/4- مگاپاسکال را به خوبی تحمل کند نتایج نشان می دهد که تیمارهای پرایمینگ بذر با تنش رطوبتی در . Z. lotus L تاثیر چندانی بر بهبود مولفه های جوانه زنی بذر نداشته است.

کلیدواژه ها:

کنار کازرونی ، جوانه زنی ، اسموپرایمینگ و پلی اتیلن گلیکول