ارائه روش کنترلی بر مبنای تئوری مجموعه های فازی جهت ردیابی نقطه حداکثرتوان در آرایه های خورشیدی

ضرورت استفاده از انرژی های نو به جای انرژی فسیلی، انسان را به سوی استفاده از انرژی های تجدید پذیر از جمله انرژی خورشیدی سوق داده است. در این میان سیستمهای تبدیل انرژی خورشیدی به انرژی الکتریکی به عنوان یک منبع انرژی نو و عاری از آلودگی زیست محیطی اهمیت بسیاری پیدا کرده اند. اما آنچه که در این میان اهمیت ویژه ای دارد، پیداکردن روش هایی جهت دریافت ماکزیمم توان از مبدل های این انرژی ها می باشد. از جمله کارهای انجام شده، ارائه روشهای گوناگون جهت ردیابی نقطه حداکثر توان ماژول های خورشیدی است. زیرا ماژول ها دارای مشخصه جریان- ولتاژ غیرخطی بوده و تنها در یک نقطه کار خاص، حداکثر توان را تولید می نماید و این نقطه با تغییر دما و شدت نور تغییر می نماید. در این مقاله به منظور استفاده بهینه از این ماژولها و کاهش هرچه بیشتر هزینه های ردیابی سیستمهای خورشیدی، استفاده از پردازشگر توان به منظور رسیدن به نقطه حداکثر توان و روش کنترلی بر مبنای تئوری مجموعه های فازی ارائه می گردد. در روش پیشنهادی در این مقاله دوره کار کلیدزنی مبدل بوست متصل به ماژول خورشیدی به نحوی کنترل می گردد که نقطه حداکثر توان ماژول، تحت شرایط مختلف دما و شدت نور حاصل گردد. مزیت مهم به دست آمده در مقایسه با روشهای قبلی، استقلال روش کنترلی از نوع ماژول به کار رفته و عدم نیاز به سیگنال مرجع و یا نیاز به هرگونه اطلاعات فیزیکی از ماهیت ماژول می باشد. امتیاز کنترل کننده های فازی در کارکردن با ورودی های غیردقیق و غیرخطی عدم نیاز به مدل ریاضی دقیق و همگرایی سریع و کمترین نوسان در MPPT است. قابلیت سیستم های فازی، ردیابی آنلاین ماکزیمم توان، مقاوم بودن در مقابل تغییرات تابش و دماو عدم نیاز به سنسورهای خارجی برای اندازه گیری شدت تابش و دما است ، به این معنا که در این روش نیازی به سنسورهای دما و شدت نور نمی باشد و کنترلر فازی توانایی ردیابی نقطه حداکثر توان را در شرایط پیش بینی نشده دارد .

کلیدواژه ها:

فتوولتائیک ، ردیابی نقطه حداکثر توان ، مدل سلول خورشیدی ، کنترل فازی ، مبدل بوست