تحلیل آسایش زیست- اقلیمی شهرستان دامغان

برای آگاهی از اقلیم آسایش یک منطقه، برای مکانیابی تحت یک فرآیند برنامه ریزی زمین و بسیار دیگر شاخص های زیست - اقلیمی نقش بسزائی ایفا می کنند و می توانند برای پروژه های اقتصادی نقش زیادی در کاهش هزینه ها از طریق تعامل تخصصهای گوناگون داشته باشند در این پژوهش به بررسی آسایش زیست - اقلیمی شهرستان دامغان با توجه به روش های اولگی، گیونی، بیکر و دمای موثر پرداخته شده است. پارامترهای مورد نیازی چون میانگین، حداقل و حداکثر دما، رطوبت نسبی و سرعت باد، طی سال های 1380*1392 از اداره کل هواشناسی استان سمنان استخراج شد و برای استفاده از این داده ها تجزیه و تحلیل های لازم روی آن ها صورت گرفت. نتایج تحقیق نشان می دهد که در حالت کلی، در هر چهار روش حالت گرم در ضریب حرارتی شبانه دیده نمی شود و محدوده های بسیار سرد، سرد، خنک، خیلی خنک و آسایش را در بر می گیرد. روش گیونی هم نشان داد که در نیمه دوم سال توجه به مصالح ساختمانی در کاهش انرژی، تاثیر بسیار زیادی خواهد داشت

کلیدواژه ها:

آسایش زیست- اقلیمی ، روش اولگی ، ریش گیوئی ، روشن بیکر ، روش دمای موثر ، شهرستان دامغان