بررسی حساسیت روتیفر آب شیرین Brachionus calyciflorus نسبت به علف کش های دیکلوفوپ و توفوردی در شرایط آزمایشگاهی

روتیفرها گروهی از زئوپلانکتون ها می باشند که در اکوسیستم های آب شیرین اهمیت بالایی دارند، همچنین این موجودات به عنوان مدل هایی در مطالعات اکوتوکسیکولوژی معرفی شده اند. یکی از مهم ترین عواملی که امروزه با توجه به روند رو به رشدصنعت و تکنولوژی خطرات آن احساس میشود سموم آفت کش است که با ورود به اکوسیستم های آبی می توانند موجبات تخریب جوامع آبزیان را فراهم کنند. از این رو سمیت حاد ) Acute toxicity ( علف کش های دیکلوفوپ و توفوردی که از سموم پرمصرف درمزارع کشاورزی می باشند به منظور تعیین غلظت کشنده 05 درصد از جمعیت در 42 ساعت مطالعه گردید. کشت روتیفر با استفاده از جلبک کلرلا به عنوان غذا و در دمای25 ±1 EPA درجه سانتیگراد در محیط کشتEPAصورت گرفت. آزمایشات به صورت ساکن و بر اساس روش استانداردO. E. C. D.در طی 42 ساعت انجام شد. بر اساس نتایج به دست آمده میزان سمیت حادLC50 24hبرای سموم دیکلوفوپ و توفوردی به ترتیب 3/73و5/22 میلی گرم بر لیتر به دست آمد و در ادامه میزان حداکثر غلظت مجازM.A.C.Value برای این سموم به ترتیب 0/37و0/52 میلی گرم بر لیتر برای روتیفر آب شیرینB.calyciflorusتعیین شد.بر اساس نتایج به دست آمده و طبق جدول تعیین سمیت آفت کش ها، سمیت این علف کش ها برای روتیفر آب شیرین B.calyciflorusدر محدوده ی سمیت متوسط قرار دارد.

کلیدواژه ها:

روتیفر آب شیرین ، آفت کش ، اکوتوکسیکولوژی ، LC50