نقش دوره های آموزشی ضمن خدمت ،در توانمند سازی کارکنانبر مبنای مدل اسپریتزر Spreitzer

توانمندسازی کارکنان یکی از تکنیک های مؤثر برای استفاده بهینه از ظرفیت ها و توانایی های کارکنان جهت دستیابی به اهداف سازمانی است و یکی از راهای توانمند سازی کارکنان آموزش های ضمن خدمت کارکنان توسط سازمان ها می باشد.از این رو هدف از انجام این تحقیق، بررسی نقش آموزش های ضمن خدمت در توانمند سازی کارکنان سازمان آموزش پرورش می باشد.در این پژوهش رابطه دوره های آموزشی ضمن خدمت با توانمند سازی کارکنان بر مبنای پنج بعد مدل اسپریتزر که شامل خود اثر بخشی ، خود اختیاری، پذیرفتن شخصی نتیجه، معنی دار بودن و اعتماد کارکنان مورد بررسی قرار گرفت.روش تحقیق پیمایشی و از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش کلیه کارکنان سازمان آموزش پرورش شهرستان مریوان بودند که با استفاده از جدول مورگان 95 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب این پژوهش انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از ابزار پرسشنامه استفاده شد. پرسشنامه پژوهش از دو بخش با سوالات مربوط به توانمند سازی کارکنان و سوالات مربوط به تاثیر آموزش ضمن خدمت تشکیل شده است. به علاوه پرسشنامه از نوع لیکرت بود. برای روایی پرسشنامه از نظر گروه خبرگان استفاده شد و برای پایایی پرسشنامه پژوهش از روش آماری الفای کرنباخ استفاده شد که مقدار آن برای پرسشنامه توانمند سازی 0/915 برای پرسشنامه آموزش ضمن خدمت 0/817 و برای مجموع کل سوالات 0/932 بدست آمد که نشان دهنده پایایی مطلوب پرسشنامه می باشد. بااستفاده از نرم افزار 18 SPSS داده های گردآوری شده تجزیه و تحلیل شدند. همچنین از روشهای آماری همبستگی پیرسون، رگرسیون خطی و آزمون فریدمن برای تجزیه و تحلیل دادها استفاده شد. نتایج پژوهش نشان دهنده آن بود که بین دوره آموزشی ضمن خدمت کارکنان سازمان آموزش و پرورش و عوامل پنجگانه مدل اسپریتزر رابطه مستقیم و مثبتی بود . همچنین نتایج نشان داد که آموزش ضمن خدمت بیشترین اثر را روی اعتماد، معنی دار بودن، موثر بودن، استقلال ،و شایستگی کارکنان به ترتیب داشته است.