بررسی میزان عملکرد و اجزای عملکرد ماش رقم محلی سیستان در مقادیر متفاوت نور

به منظور بررسی اثرات کمبود نور و اختلال در توزیع آن در سایه انداز گیاه، بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه و علوفه ماش، آزمایشی در سال ۱۳۸۴ در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زابل اجرا گردید . آزمایش بصورت طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار پیاده شد. تیمار های مورد بررسی شامل سایه کامل، ۱۰ درصد نور (تشعشعات فعالفتوسنتزی)، ۳۰ درصد نور و نور کامل بود . در این تحقیق صفات طول ساقه، تعداد شاخه های فرعی، تعداد غلاف در بوته، طول غلاف، تعداد دانه در غلاف اندازه گیری و درصد ماده خشک، عملکرد دانه، عملکرد ماده تر و خشک ماش جهت علوفه، محاسبه شدند . بر اساس نتایج حاصل، حداکثر عملکرد دانه و علوفه تر به ترتیب 1/522 و 39/03 تن در هکتار، مربوط به گیاهان در معرض نور کامل بود . در سایه کامل، گیاهان ماش از یکطرف به دلیل عدم دسترسی به نور و از طرف دیگر نیاز به نور جهت فتوسنتز و ماده سا زی، بعداز دوهفته از بین رفتند . با توجهبه نتایج تجزیه واریانس میان تیمار های ۱۰ درصد و ۳۰ درصدنور با تیمار نور کامل تفاوت معنی داری در سطح 0/01 در مورد صفات مورفولوژیکی اندازه گیری شده و نیز عملکرد علوفه و دانه وجودداشت. ماش های رشد یافته در نورکامل، به دلیل کم بودن رقابت برای اخذ نور، کمترین طول ساقه را داشتند، در حالیکه دارای بیشترینطول غلاف، تعداد دانه در غلاف، شاخه های فرعی، تعداد غلاف، وزن صد دانه و درصد ماده خشک بودند . در نهایت، نتایج حاصل نمایانگر این مطلب است که ماش در کشت های مخلوط با گیاهان بلندی چون ذرت موفق عمل نخواهد کرد.

کلیدواژه ها:

ماش ، سایه ، عملکرد ، صفات مورفولوژیکی