مطالعه فعالیت آنزیم های پراکسیداز و کاتالاز در مراحل اولیه جوانه زنی بذر

آنزیم های پراکسیداز و کاتالاز از آنتی اکسیدانت مهم و از بین برنده رادیکالهای آزاد که از متابولیسم اکسیداسیونی میتوکندری در طول جوانه زنی بذر مشتق می شوند هستند. واکنش گونه های اکسیژن (O2) و هیدروژن پراکسید (H2O2) نقش مهمی در فرسودگی بذر در طول پیری بذر ایفا می کنند و پیری سبب کاهش فعالیت این آنزیم ها می شود . به منظور بررسی میزان فعالیت آنز یم های کاتالاز و پراکسیداز در دو ژنوتیپ جو هلندی یکی با بنیه بالا (CGN00027) و یکی با بنیه پایین (CGN00038) تحت دو تیماربدون پیری و پیری زودرس و سه ساعت آبگیری (6، 12 و 18 ساعت ) آزمایشی در قالب طرح فاکتوریل با سه تکرار انجام گرفت . نتایج نشان داد که فعالیت آنزیم کاتالاز و پراکسیداز با افزایش ساعت آبگیری افزایش یافت و همچنین فعالیت آن ها در هر دو ژنوتیپ در تیمار بدون پیری بیشتر بود . این میزان فعالیت در ژنوتیپ جو با بنیه بالا بیشتر بود . همچنین مقایسه فعالیت دو آنزیم نشان داد که پیری زودرس سبب کاهش فعالیت هز دو آنزیم می شود اما میزان افت فعالیت آنزیم کاتالاز در هر دو ژنونوتیپ بیشتر از آنزیم پراکسیداز بود . در واقع آنزیم کاتالاز نسبت به آنزیم پراکسیداز بیشتر تحت تاثیر پیری قرار گرفت و بنابراین، می توان پیشنهاد نمود که آنزیم کاتالاز نقش کلیدی تری در جوانه زنی جو نسبت به آنزیم پراکسیداز دارد.

کلیدواژه ها:

ژنوتیپ جو ، بنیه بذر ، آنزیم های پراکسیداز و کاتالاز ، جوانه زنی