ارزیابی تاثیر کود دامی بر میزان پایداری غشاء سلول و محتوای کلروفیل برگ سویا در شرایط تنش خشکی

جهت ارزیابی عکس العمل لاین L17 سویا به کود دامی در شرایط تنش خشکی طرحی به صورت کرتهای خرد شده در قالب بلو ک کامل تصادفی با چهار تکرار مورد بررسی قرار گرفت . عامل اصلی شامل سه سطح آبیاری پس از 50، 100 و 150 میلی متر تبخیر از تشطک تبخیر کلاس A و عامل فرعی شامل چهار سطح کود دامی ، صفر، 15، 30 و 45 تن در هکتار بود . برای ارزیابی میزان خسارت از صفات پایداری غشاء سلول و محتوای کلروفیل برگ استفاده گردید . نتایج نشان داد در شرایط تنش شدید پایداری غشاء سلول (76/23%) در مقایسه با تیمار تنش ملایم (70/63%) و عدم تنش خشکی (70/14%) بیشتر بود . افزایش مقدار کود دامی از پاید اری غشا کاست. بیشترین مقدار کلروفیل a و b در تنش ملایم بدست آمد که به ترتیب برابر 40/53 و 12/41 میکروگرم کلروفیل در گرم وزن تازه برگ بود . مقدار کلروفیل برگ از کود دام ی تاثیر نپذیرفت . برهمکنش دو عاملمورد مطالعه نیز بر میزان پایداری غشا و محتوای کلروفیل برگ ها از لحاظ آماری معنی دار نبود.

کلیدواژه ها:

سویا ، تنش خشکی ، کود دامی ، پایداری غشا و کلروفیل