بررسی وضعیت بهداشت محیطی شناگاههای ساحلی دریای مازندران در 90

سابقه و هدف : یکی اززیرساخت های مهم به منظور جذب توریسم در مازندران حفظ وارتقاء سطح بهداشت دراماکن و مراکزی است که به نوعی مزیتی در جاذبه های گردشگری دارند که سواحل دریا خزربا اجرای سالم سازی شناگاههای ساحلی در بین گردشگران بدلیل جذابیت های ویژه از اهمیت مضاعفی برخوردار می باشد. روش تحقیق : این مطالعه با هدف بررسی وضعیت طرح سالم سازی دریا مستقر در استان مازندران در سال 90 انجام گردید که روش جمع آوری داده ها از طریق مشاهده ، مصاحبه، تکمیل پرسشنامه و عکس بوده است. نتایج : 100طرح سالم سازی دریا مستقر در استان بوده که متوسط فعالیت و عملکرد طرح شامل تعداد مراجعین به طرح دریا 2025800 نفر، مراکز و اماکن به سازی شده 94مورد ، مراکز غیربنایی ( کانکس ، .... ) دارای شرایط مطلوب 2مورد، متوسط تعداد کل دکه وآلاچیق مستقر 195مورد، 50% شاغلین دارای کارت تندرستی معتبر و 9% مراکز دارای دفع بهداشتی فاضلاب ، 30% دارای آب سالم و بهداشتی، 23% چاه ها وضعیت به سازی مطلوب، 59% نتایج نمونه های باکتریولوژیکی آب شناهگاه های ساحلی مطلوب، 253 کیلوگرم معدوم مواد غذایی، 14% دارای جایگاه دپو موقت زباله ، 64% دارای سطل زباله مناسب، 33% دوش آب سرد متناسب با مراجعه کنندگان است. 85% توالت ها به سازی ، 44% نظافت سرویس های بهداشتی مناسب، 15% دارای سکو شستشوی ظروف می باشد و در 20% طرح های مستقر نسبت به عرضه مواد دخانی و قلیان اقدام می گردد. بحث و نتیجه گیری : با توجه به نتایج بدست آمده وضعیت طرح سالم سازی سواحل مازندران به لحاظ ساختمانی و بهداشتی در حد متوسط بوده که در این مقاله سعی می شود ضمن بیان وضعیت موجود و مقایسه طی سالهای 90-87 به بیان مشکلات طرح ، راهکارهای مناسب وعملی در راستای رفاه استفاده کنندگان از ظرفیتهای گردشگری استان در سواحل ارائه گردد.

کلیدواژه ها:

شناگاههای ساحلی ، طرح سالم سازی دریا ، مازندران