مقایسه کارآیی نانو تیوب کربنی چند جداره با نانو آلومینا در حذف نیکل از محلول های آبی

سابقه و اهداف: نیکل درغلظت های کم باعث سردرد، سرگیجه، حالت تهوع، و غیره شده، با این حال در غلظت های بالاتر بروز سرطان های ریه و استخوان گزارش شده است. یون نیکل با غلظت های مختلف در فاضلاب خام صنایع آبکاری و صنایع فلزات غیر آهنی یافت می شود. لذا هدف از این مطالعه مقایسه کارایی نانولوله های کربن چند جداره با نانو آلومینا در کاهش فلز نیکل از محلول های آبی بود. روش تحقیق : در این مطالعه جهت تعیین کارآیی جاذب های مورد نظر، متغیرهای غلظت اولیه آلاینده، غلظت جاذب ها، phو زمان تماس در دمای محیط 25 سانتی گراد مورد بررسی قرار گرفت. همچنین برای اندازه گیری میزان جذب فلز نیکل از دستگاه جذب اتمی استفاده گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که بالاترین راندمان حذف نیکل در 10=PH بدست آمد. مدل لانگمیر (0.99=2*R) بهترین مدل ایزوترمی جذب برای هردو نوع جاذب می باشد. با استفاده از مدل لانگمیر، ظرفیت حداکثری جذب جاذب های نانو آلومینا و نانو تیوب کربنی به ترتیب 5/97 و 6/82 میلی گرم برگرم محاسبه شد. مدل های سینتیکی مختلفی بررسی گردید که مدل سینتیکی شبه درجه دوم با نتایج مطابقت دارد. نتیجه گیری و بحث : مطالعه نشان داد که از هر دو جاذب می توان به عنوان روشی موثر برای حذف نیکل از محلول های آبی استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

نیکل ، نانوتیوب کربنی چند جداره ، نانو آلومینا ، محلول های آبی