اصول و مبانی معرفتی ی تربیتی و فرهنگی از دیدگاه صحیفه ی سجادیه

دوره حیات امام سجاد علیه السلام، یکی از سخت ترین و خفقان بارترین دوره ها برای اهلت بیت و ائمه علیهم السلام بود و محدودیت های بسیاری از سوی امویان برای امامان و شیعه اعمال می شد،از این رو برای امام سجاد علیه السلام زمینه دایر کردن جلسات بحث و تفسیر و فقه و عروم دیگر میسرنبود. آن حضرت، بسیاری از معارف ناب اسلامی را در قالب دعاهای صحیفه بیان داشته است . از این رو می بینیم که در دعاهرای ایرن کتراب، ظریرف تررین مباحرث خداشناسی، هستی شناسی، عالم غیب و فرشتگان، رسالت انبیال ، جایگاه پیامبر و اهل بیت علیهم السلام، فضایل و رذایل اخلاقی، حالات انسان،شیوه های شیطان در گمراه ساختن مردم، گرامیداشت اعیاد و یوم الله های مختلرف و مسائل اجتماعی و اقتصادی، اشارات تاریخی و سیره، توجه دادن به مظاهر قدرت پروردگار، یادآوری نعمت های مختلف خداوند و وظیفه شکر و سپاس، آیات آفاقی و انفسی پروردگار، ادب و آداب دعا، تلاوت، ذکر، نماز و عبادت و ... ده ها موضوع مهم دیگر مطرح است . قالب، قالب دعا و نیایش است ولی مضمون، تبیین دین و ارزش های اخلاقی و معارف قرآنی و وظایف عبادی و آداب بندگی است شناخت صحیفه سجادیه را می توان گامی در جهت آشنایی بامعارف اسلام دانست ودرزمینه عقاید و اخلاق و شناخت های دینی به آن مراجعه کرد. دعاهایی که از زبان امام سجاد علیه السلام بیان شده به ما رسیده،حاوی ظریف ترین و عمی ترین معارف است که باید قدر این مجموعه را دانست و با آن مانوس بود و لحظات شب و روز خویش را با این دعاها، پر معنویت ساخت. اهمیت صحیفه سرجادیه از آنجاست که امام معصومی همچون حضرت سجاد علیه السلام با خدای خویش با این دعاها راز و نیاز و نیایش میکرده است صحیفه، که از آن به زیور آل محمد نیز یاد می کنند، هم از نظر گوینده و هم از نظرمخاطب که پروردگار است ازویژگیهای خاص برخوردار است صحیفه سجادیه علاوه برمحتوای عمیق و مضامین متعالی کهدراین دعاها نهفته است ازنظر سند نیز ازاستحکام خاصی برخوردار است