آنالیز نتایج اندازه گیری دبی رودخانه سنگ سیاه و بررسی ارتباط هیدرولیکی آن با آبخوان دشت دهگلان

با توجه به ارتباط لاینفک منابع آبهای سطحی و زیرزمینی، درک درست و منطقی از ارتباط این منابع در جهت مدیریت صحیح منابع آب و جلوگیری از آلودگی منابع آب زیرزمینی از طریق رودخانه ها در محل تخلیه آنها به درون سفره، از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد. به منظور بررسی ارتباط هیدرولیکی رودخانه سنگ سیاه با آبخوان دشت دهگلان در طول مسیر جریان این رودخانه هشت ایستگاه در فواصل مناسب جهت اندازه گیری شدت جریان انتخاب گردید. دبی رودخانه به مدت شش ماه (از اواخر اردیبهشت ٨٤ تا اوایل آبانماه) در ایستگاههای مذکور با استفاده ازسرعت سنج مدل( OSSB1 ) اندازه گیری شد. همچنین داده های مربوط به نوسانات سطح ایستابی درپیزومترهای مجاورایستگاههای اندازه گیری ازاداره کل امور آب استان کردستان تهیه و در مقایسه با سطح آب رودخانه در زمانهای اندازه گیری مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج بدست آمده حداقل و حداکثر دبی مربوط به ایستگاههایH و E می باشد. رودخانه در طول مسیر خود به دو صورت عمل می کند، یعنی در بخشی ازمسیرحریان خود آب زیرزمینی را تغذیه و در بخشی دیگر آن را زهکشی می کند وهمچنین مشخص گردید که درمنطقه تخلیه رودخانه به درون سفره آب زیرزمینی، دبی آن تحت تاثیرنوسانات برداشت از آب زیرزمینی قرار گرفته و تغییر می کند، به این معنی که با افزایش برداشت از آب زیرزمینی دبی عبوری رودخانه در نقاط مذکور کاهش یافته و بالعکس با کاهش برداشت از آب زیرزمینی دبی رودخانه به طور نسبی افزایش پیدا می کند.

کلیدواژه ها:

ارتباط هیدرولیکی ، گرادیان هیدرولیکی ، شدت جریان ، سرعت سنج و دهگلان