بررسی اصول طراحی منظر شهری با تاکید بر اصل پیاده مداری

طراحی منظر خیابانی در مفهوم گسترده آن در برگیرنده سطح معبر، پیاده روها، کاشت فضای سبز و کیفیت بدنه ها یا عقب نشینی سبز است . هر یک از این بخش های جداگانه در طراحی منظر خیابانی موفق تأثیر می گذارند. خیابان ها و پیاده روهای خاطره انگیز که بر تجربیاتپیاده روی تمرکز یافته ها ، رتبه ای ممتاز در طراحی منظر خیابان دارند . توجه ویژه به منظر خیابانی و تأکید بر تحقق طرح ها شخصیت تازهو مطلوبی را برای کل شهر یا محله به همراه می آورد. عناصر و ارکان جداگانه متعددی همچون مبلمان ، طراحی کاشت، نورپردازی، مبلمان خیابانی و دیگر تسهیلات ، در شکل دهی به پیاده رو ها و دیگر عناصر خیابان نقش دارند. طراحی موفق منظر خیابانی تعادلی را بین نیازهای مرتبط با تسهیلات پیاده روی ، همچون نیکت ها و درختان با دیدگاه های عملکردی خیابان و پیاده رو ، برقرار می سازد. تعیینچهارچوب برای عناصر منظر ساز خیابانی و همچنین هماهنگ ساختن خدمات شهری از دیگر عوامل مهم در طراحی منظر خیابانی به شمار می آیند. مکان یابی اجزا مهمترین چالاشی است که فراروی طراحی منظر قرار دارد و می تواند به جذابیت و ایمنی طراحی بیفزاید. منظر خیابانی در نهایت طراحی چیدمان مجموعه عناصری است که ساکنان یا عابران با هر سنتی با هر سنی ، تناسب و جذابیت را در هنگام فراغت و همچنین در استفاده از تجهیزات آمد و شد نیز احساس کنند

کلیدواژه ها:

پیاده ، خیابان ، منظرسازی ، مبلمان ، جذابیت ، ایمنی