بررسی میزان تاثیر پوشش گیاهی بر وقوع زمین لغزش در بازه زمانی سالهای 1346 تا 1385 ( مطالعه موردی؛ حوزه آبخیز سید کلاته رامیان )

زمینلغزش یکی از انواع فرسایش تودهای است . این مطالعه به بررسی لغزشهایی که در اثر تغییر کاربری (خصوصا جنگلزدایی ) به وجود آمدهاند، میپردازد . یکی از اثرات غیرقابلانکار این پدیده، تشدید فرسایش خاک و انتقال رسوبات به پایین دست حوزههای آبخیز میباشد . خ سارات زمینلغزش در دنیا زیاد بوده و تاکنون توانسته به زندگی تعدادی از همنوعانمان خاتمه دهد . محققان عوامل متعددی را در وقوع زمینلغزش موثر دانستهاند، مانند نوع سازندهای زمینشناسی، مورفولوژی دامنه، هیدرولوژی، خاکشناسی، زلزله، هوازدگی و فرسایش، تغییر در شیب و کاربری اراضی . پوشش گیاهی از مهمترین فاکتورهای موثر بر وقوع لغزشهاست و تغییرات پوشش گیاهی اغلب سبب بروز رفتار لغزشی میشود . به هر حال، یافتن رابطه بین وقوع لغزشها وکاربریهای مختلف، کار آسانی نیست . در این مطالعه، تغییر کاربری و لغزشهای وابسته به آن مورد بررسی قرار گرفته است . تغییر کاربری در سالهای اخیر ( سالهای (1385-1346 و افزایش مساحت زمینهای زراعی و به دنبال آن کاهش مساحت جنگلها سبب بروز لغزشهای متعدد شده و عامل مهمی در ناپایداری شیبها در منطقه سیدکلاته شده است . اگر چه روند تغییر کاربری در بسیاری از حوزهها اجتنابناپذیر است، اما آشنایی با حدود آستانه لغزشی یکی از اهداف مهم مدیریت خطر زمینلغزش است . بروز 70 درصد از لغزشها در 25 درصد از مناطق که تغییر کاربری از جنگل به زراعت و مرتع داشتهاند، نشاندهنده اهمیت جنگلها در حفظ منابع طبیعی و تاثیر روند تخریب جنگلها بر بروز لغزش است .

کلیدواژه ها:

زمینلغزش ، تغییر کاربری اراضی ، جنگلزدایی ، پوشش گیاهی