پیامدهای خشکسالی و تاثیر آن بر مهاجرت روستائیان(مطالعه موردی : شهرستان زابل)

عوامل و توانهای محیطی از جمله توپوگرافی، شیب، دما، باراندگی، آب و قابلیت اراضی، تاثیر بسزایی در حجم مهاجرت از روستاها و خالی شدن آنها از سکنه دارند. منطقه سیستان به علت دارا بودن دریاچه آب شیرین یکی از قطب های اصلی کشاورزی و دامداری در کشور محسوب می شود. دارای آب و هوای گرم و خشک می باشد. چنانچه از مطالعه بر می آید ساکنان این منطقه هر 30 سال یکبار با بحران خشکسالی روبرو می شوند. پدیده خشکسالی، اشتغال ساکنین منطقه را که کشاورزی، دامپروری، حصیربافی، قالی بافی و صیادی است را تحت تأثیر قرار داده است. باعث کاهش سهم این بخش ها در تولیدات داخلی شده است. پژوهش انجام گرفته بر مبنای ماهیت و روش، به صورت توصیفی بوده است که با توصیف وضع موجود و ضمن بررسی خصوصیات و ویژگی های جغرافیایی ناحیه مورد مطالعه، توصیف شرایط حاضر منطقه را مورد بررسی قرار داده است. در جمع آوری اطلاعات از شیوه کتابخانه ای و مطالعه مقالات موجود در این زمینه بهره گیری شده است. نتایج نشان می دهد خشکسالی دهه اخیر در مقایسه با خشکسالی های قبلی اثرات حادتری داشته است.

کلیدواژه ها:

خشکسالی ، مهاجرت روستائیان ، منطقه سیستان