جایگاه فرهنگی قوم کرد بر برنامه های توسعه در ایران

قوم عبارت از یک جمعیت انسانی مشخص با یک افسانه اجداد مشترک، خاطرات مشترک، عناصر فرهنگی، پیوند با یک سرزمین تاریخی با وطن و میزانی از حس منافع و مسئولیت است، که عناصر محوری هویت، اعتقاد، آگاهی و فرهنگ مشترک را داراست (اسمیت به نقل از ایوبی، 1377). کمتر کشوری در جغرافیای سیاسی کنونی می توان یافت که جمعیتی از هر حیث یکپارچه و بسیط داشته باشد و ایران به عنوان ک شوری در حال توسعه، گروه های مختلف قومی و نژادی را در خود جای د اده است گروه های ساکن در این محدوده جغرافیایی از قرن ها پیش در عین داشتن هویت قومی قائل به هویت ملی نیز بوده اند. در راستای اهداف توسعه ای، توسع محصول زنجیره ای از حلقه های به هم پیوسته فرهنگی، اجتماعی و ... است و توسعه فرهنگی به عنوان یک فرایند با ایجاد تغییراتی در حوزه های ادراکی، شناختی، ارزشی و گرایشی انسانها (گروه ها) قابلیت ها و شخصیت ویژه ای را در آنها بوجود می آورد. مقاله حاضر با استفاده از الگوی نظری رویکرد سیستمی مکتب کارکرد گرایی و نظریه های اشاعه فرهنگی و همسان سازی با هدف شناخت جایگاه فرهنگی قوم کرد در برنامه های ت وسعه و ارائه راهکارهای متناسب با آن با روش اسنادی پرداخته است.

کلیدواژه ها:

فرهنگ ، توسعه فرهنگی ، هویت قومی ، هویت ملی ، همسان سازی ، اشاعه فرهنگی