آموزش فناوری نانو در حوزه های چند فرهنگی
محل انتشار: همایش ملی آموزش و پرورش چند فرهنگی
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,115
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
BARNAMEHDARSI01_036
تاریخ نمایه سازی: 29 تیر 1393
چکیده مقاله:
این پژوهش تلاش نموده که با بررسی و مقایسه روش های آموزش فناوری نانو در ایران و کشورهای پیشرو با فرهنگهای متفاوت،مناسب ترین روش آموزش را ارایه دهد. با توجه به این نظریه که رویکرد علمی جدید تحت عنوان فناوری نانو تمام آینده علوممختلف را در بر می گیرد، لازمه همراهی با جامعه علمی جیان و پیشتازی در این زمینه، توجه اصولی و همه جانبه به اینفناوری است. این امر زمانی محقق می شود که از طریق آموزش به بسط و گسترش آن همت گماشت. لذا این پژوهش سعی نمودهضمن بررسی وضعیت فناوری نانو در ایران و جهان، به مقایسه ی روشهای آموزشی به کار رفته در فرهنگهای متنوع، پرداخته وتلاش نموده که مناسب ترین روش را نیز ارایه دهد. تاکنون در زمینه روش های آموزش در ایران و جهان هزاران مورد پژوهش به ثبت رسیده اما هیچ کدام به موضوع این پژوهش نپرداخته اند. این پژوهش به صورت تحلیلی مقایسه ای و روش اجرای آن به صورت کتابخانهای و ابزار آن نیز تمامی منابع موجود و در دسترس اعم از کتابها، نشیریات، نمایه ها و سایت های اینترنتی می باشد. در گروه پژوهشهای تطبیقی یکی از روشهای رایج پژوهش، روش بردی است. این پژوهش نیز با الگو گرفتن از این روش ابتدا به توصیف موضوع پرداخته و بعد به تفسیر و تحلیل یافته ها، در ادامه یافته های پژوهش در ایران را با کشورهای پیشرو همجوار نموده، و در پایان نیز به مقایسه و نتیجه گیری پرداختهاست. جامعه آماری نیز شامل تمامی کشورهایی است که در زمینه فناوری نانو فعالیت دارند. و نمونه آماری آن شامل کشورهاییبرتر نانو با توبه به تفاوت در فرهنگ ها در جهان شامل آمریکا، ژاپن، چین، انگلستان و آلمان است. و روشهایی که در این پژوهشکارآمدتر مشاهده شده اند که شاگردان فعال تر و در عین حال آزادتر و از ابزار آموزش ملموستر و عینی تر استفاده نمایند و نیز وجودامکانات بهتر و بیشتر برای تدریس و آموزش و توجه به نیازهای فرهنگی و روحی، روانی متناسیی با سن در روند یادگیری بهترتعیین کننده بوده اند. اما در ایران بسیاری از این روش ها فقط در حوزه های علمیه به کار برده می شیود و در سایر مراکز علمی اعم از مدارس و دانشگاه ها خبری از آنها نیست.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
ایرج خدایاری شهسواری
کارشناس ارشد آموزش و پرورش تطبیقی از دانشگاه علامه طباطبائی
لیلا جلیلی
کارشناس ارشد فلسفه تعلیم و تربیت اسلامی از پیام نور واحد همدان
زهرا مهربان
دکترای شیمی، عضو هیئت علمی پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :