CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

آموزش فناوری نانو در حوزه های چند فرهنگی

عنوان مقاله: آموزش فناوری نانو در حوزه های چند فرهنگی
شناسه ملی مقاله: BARNAMEHDARSI01_036
منتشر شده در همایش ملی آموزش و پرورش چند فرهنگی در سال 1392
مشخصات نویسندگان مقاله:

ایرج خدایاری شهسواری - کارشناس ارشد آموزش و پرورش تطبیقی از دانشگاه علامه طباطبائی
لیلا جلیلی - کارشناس ارشد فلسفه تعلیم و تربیت اسلامی از پیام نور واحد همدان
زهرا مهربان - دکترای شیمی، عضو هیئت علمی پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش

خلاصه مقاله:
این پژوهش تلاش نموده که با بررسی و مقایسه روش های آموزش فناوری نانو در ایران و کشورهای پیشرو با فرهنگهای متفاوت،مناسب ترین روش آموزش را ارایه دهد. با توجه به این نظریه که رویکرد علمی جدید تحت عنوان فناوری نانو تمام آینده علوممختلف را در بر می گیرد، لازمه همراهی با جامعه علمی جیان و پیشتازی در این زمینه، توجه اصولی و همه جانبه به اینفناوری است. این امر زمانی محقق می شود که از طریق آموزش به بسط و گسترش آن همت گماشت. لذا این پژوهش سعی نمودهضمن بررسی وضعیت فناوری نانو در ایران و جهان، به مقایسه ی روشهای آموزشی به کار رفته در فرهنگهای متنوع، پرداخته وتلاش نموده که مناسب ترین روش را نیز ارایه دهد. تاکنون در زمینه روش های آموزش در ایران و جهان هزاران مورد پژوهش به ثبت رسیده اما هیچ کدام به موضوع این پژوهش نپرداخته اند. این پژوهش به صورت تحلیلی مقایسه ای و روش اجرای آن به صورت کتابخانهای و ابزار آن نیز تمامی منابع موجود و در دسترس اعم از کتابها، نشیریات، نمایه ها و سایت های اینترنتی می باشد. در گروه پژوهشهای تطبیقی یکی از روشهای رایج پژوهش، روش بردی است. این پژوهش نیز با الگو گرفتن از این روش ابتدا به توصیف موضوع پرداخته و بعد به تفسیر و تحلیل یافته ها، در ادامه یافته های پژوهش در ایران را با کشورهای پیشرو همجوار نموده، و در پایان نیز به مقایسه و نتیجه گیری پرداختهاست. جامعه آماری نیز شامل تمامی کشورهایی است که در زمینه فناوری نانو فعالیت دارند. و نمونه آماری آن شامل کشورهاییبرتر نانو با توبه به تفاوت در فرهنگ ها در جهان شامل آمریکا، ژاپن، چین، انگلستان و آلمان است. و روشهایی که در این پژوهشکارآمدتر مشاهده شده اند که شاگردان فعال تر و در عین حال آزادتر و از ابزار آموزش ملموستر و عینی تر استفاده نمایند و نیز وجودامکانات بهتر و بیشتر برای تدریس و آموزش و توجه به نیازهای فرهنگی و روحی، روانی متناسیی با سن در روند یادگیری بهترتعیین کننده بوده اند. اما در ایران بسیاری از این روش ها فقط در حوزه های علمیه به کار برده می شیود و در سایر مراکز علمی اعم از مدارس و دانشگاه ها خبری از آنها نیست.

کلمات کلیدی:
؛1) آموزش چند فرهنگی 2) روشهای آموزش 3) آموزش فناوری نانو 4) روشهای آموزشی مشترک و متفاوت

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/270671/