ارزیابی و پهنهبندی خشکسالی در استان کرمانشاه به روشموهان و رانگاچاریا

در تحقیق حاضر با داشتن تصویری از وضعیت گذشته، گزارشی از شرایط حال و ابزاری برای پیش بینی آینده، به بررسی خشکسالی در استان کرمانشاه به روش موهان و رانگاچاریا ، در یک دوره 18 ساله پرداخته شده است. در این روش بارندگی ماهانه به وسیله چهار متغیر آغاز خشکسالی ، پایان خشکسالی ، مدت خشکسالی و شدت خشکسالی بررسی میشود. اگر تشخیص داده شود که خشکسالی در یک ماه خاص رخداده، وضعیت آن برای ماه بعد بررسی شده و تعیین میشود که آیا خشکسالی پایان یافته یا ادامه دارد. این کار ادامه پیدا میکند تا آن که با درنظر گرفتن معیارهای ارائه شده به وسیله چهار متغیر فوق ، پایان خشکسالی اعلام شود. نتایج بیانگر آن است بیشترین فراوانی مدت زمان خشکسالی ( 52 رخداد)، مربوط به دورههای 2 ماهه است و کمترین فراوانی مدت زمان خشکسالی (یک رخداد)، مربوط به دورهی 8 ماهه میباشد. همچنین بیشترین میانگین وزنی شدت خشکسالی مربوط به ایستگاه سرپل ذهاب ب ا رقمی معادل 1/47 کمترین میانگین وزنی شدت آن با رقمی معادل 0/991 مربوط به ایستگاه کنگاور می باشد . همچنین شدیدترین خشکسالی با شدتی معادل 3/70 طول دوره 8 ماه متوالی، مربوط به ایستگاه سرپل ذهاب ، و ضعیف ترین خشکسالی نیز با شدتی معادل 0/43 طول دوره 2 ماه متوالی، مربوط به ایستگاه اسلام آبادغرب می باشد .شدت خشکسالی، از غرب به شرق استان کاهش مییابد؛ و در اطراف ایستگاه سرپل ذهاب ، طول دوره های خشکسالی بلندتر و به تدریج تا ایستگاه کنگاور طول دورهها، کوتاهتر میشود

کلیدواژه ها:

خشکسالی ، موهان و رانگاچاریا ، پهنهبندی ، استان کرمانشاه