بهینه سازی چند هدفی سیستم تعلیق نیمه فعال برای یافتن منحنی پارتو به کمک الگوریتم ژنتیک

در این مقاله هدف بدست آوردن منحنی پارتو (Pareto) و همچنین تعیین بهترین ضرایب کمک فنرهای یک سیستم تعلیق نیمه فعال با توجه به اینکه هر دو معیار راحتی (Ride) و پایداری جاده ای (Road Holding) بهینه گردند . در هر سیستم تعلیق دو معیار راحتی و پایداری جاده ای در رنج وسیعی از فرکانس نوسانات در نقطه مقابل یکدیگر قرار دارند و با بهبود یک معیار ، معیار مقابل ضعیف گشته و بالعکس . روش شناسایی بهترین ضرایب کمک فنر بر اساس بهینه یابی چند تابع هدفی به کمک الگوریتم ژنتیک می باشد