استفاده از منطق فازی برای مکان یابی تغذیه مصنوعی سفره های آب زیرزمینی

استفاده از حوضچه های تغذیه یکی از روش های تغذیه مصنوعی آب های زیرزمینی است. تعیین مناطق مناسب برای تغذیه مصنوعی از اهمیت بسیاری برخوردار است که لازم است با دقت کافی انجام شود. به علت وجود پارامترهای متعدد موثر در مکان یابی و نیاز به بررسی توأم معیارهای ارزیابی شده و تغییرات مدام آن ها، سامانه اطلاعات جغرافیایی ابزاری کارا برای مدیریت و به کارگیری داده های مکانی در این زمینه است. در این پروژه از معیارهای ارزیابی زمین شناسی، شیب توپوگرافی، نفوذپذیری سطحی، ضخامت بخش غیراشباع، کیفیت آب زیرزمینی، قابلیت انتقال آبخوان، فاصله از چاه، فاصله از منبع آب سطحی و کاربری اراضی استفاده شد. به دلیل وجود عوامل متعدد در عملیات مکان یابی تغذیه مصنوعی، نیاز به آشنایی با سیستم تصمیم گیری چند معیاره احساس شد؛ بنابراین از میان روش های مختلف تصمیم گیری چند معیاره، استفاده توام از روش های وزن دهی فازی و تحلیل سلسله مراتبی به دلیل کاربرد موثر و قابلیت انعطاف بالا درتصمیم گیری برای ارزیابی قابلیت تغذیه مصنوعی دشت ایرانشهر انتخاب شدند. براساس آزمایش های انجام شده میزان نفوذپذیری در منطقه مورد مطالعه، مناسب بوده و این پارامتر به عنوان یک عامل بازدارنده برای تغذیه مصنوعی محسوب نمی شود. پس از تلفیق معیارهای موثر در مکان یابی به روش هم پوشانی شاخص وزنی، برای منطقه مورد مطالعه پنج زیر منطقه ی کاملا مناسب، مناسب، متوسط، نامناسب و کاملاً نامناسب برای طبقه بندی تغذیه مصنوعی به دست آمد که مطابق آن، نقشه مناطق مناسب و کاملاً مناسب عموماً در قسمت های مرکزی دشت واقع شدند.

کلیدواژه ها:

تغذیه مصنوعی ، منطق فازی ، مکان یابی ، ایرانشهر