بررسی رابطه سبک تفکر مدیران سازمان آموزش و پرورش با گرایش به تغییر مدیران مدارس

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه سبک تفکر مدیران سازمان آموزش و پرورش با گرایش به تغییر مدیران مدارس بوده است. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش را کلیه مدیران عالی و میانی سازمان های آموزش و پرورش شهرستان های جنوب استان کرمان و کلیه مدیران مدارس این شهرستان ها تشکیل می دهد. برای انتخاب نمونه آماری پژوهش از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شد و 30 نفر از مدیران سازمان آموزش و پرورش به همراه 80 نفر از مدیران مدارس این شهرستان ها نمونه آماری پژوهش را تشکیل دادند. برای جمع آوری داده های پژوهش از پرسشنامه سبک تفکر استرنبرگ و پرسشنامه گرایش به تغییر دونهام و همکاران استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات و آزمون فرضیه های پژوهش از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند گانه با استفاده از روش گام به گام استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که سبک تفکر مدیران سازمان آموزش و پرورش با گرایش به تغییر مدیران مدارس رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. از بین مؤلفه های سبک تفکر مدیران سازمان آموزش و پرورش مؤلفه های سبک قضایی و اجرایی با گرایش به تغییر مدیران مدارس رابطه معناداری مشاهده نشد. یافته ها بیانگر این بود که بین سبک تفکر مدیران سازمان آموزش و پرورش و مؤلفه های گرایش به تغییر ( شناختی، عاطفی و رفتاری ) رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

آموزش و پرورش ، مدارس ، سبک تفکر ، مدیران ، گرایش به تغییر