بررسی بیوشیمیایی میوه های گوجه فرنگی تراریخته حامل ژن ACO antisense در مقایسه بامیوه‌های وحشی

میوه‌ها منابع مهم رژیم مکمل غذایی هستند. کیفیت میوه بستگی به فاکتورهای مختلف و متعددی از جمله محتوای تغذیه‌ای،طعم و ماندگاری آن دارد. رسیدن میوه پدیده‌ای غیرقابل برگشتاست که در نهایت به تولید میوه رسیده و نرم ختم می‌شود. در این تحقیق بذور حاصل از پایه‌های مادری گوجه‌فرنگی ترانسژنیک که حامل RNA آنتی سنس برای ژن ACO بودند، کشت شدند. گیاهان حاصل از این بذرها برای اطمینان از تراریخته بودن، با آزمایش PCR توسط پرایمر ناحیه پروموتر کنترل شدند. میوه‌های به دست آمده از پایه‌های تراریخته و نیز میوه‌های وحشی به عنوان کنترل، در مرحله سبز بالغ چیده شدند و برای مطالعه بیشتر در درجه حرارت 25 انبار شدند. آنالیزهای پس از برداشت بروی این میوه‌ها نشان داد که در میوه‌های ترانسژنیک طول دوره shelf-life به حدود دو برابر افزایش یافته است. هم‌چنین لاینهای تراریخته کاهش فعالیت آنزیم‌های دیواره‌ای مانند پکتین متیل استراز و پلی گالاکتروناز را نشان دادند. اما در میزان فعالیت آنزیم β گالاکتوزیداز اختلاف معنی‌داری در میوه‌های ترانسژنیک و وحشی مشاهده نشد. آنالیزهای بیشتر بر روی سطوح اسیدیته، مواد جامد محلول و اسیداکوربیک نشان داد که با وجود این‌که در طول دوره ازمایش این سطوح در میوه‌های ترانسژنیک کمتر از میوه‌های وحشی بود، اما در هنگام رسیدن کامل میوه هیچ تفاوت معنی‌داری بین ایندوتیپ میوه مشاهده نشد.