تغییرات رنگذانه های جلبک آگاروفیت Gracilaria corticata در اعماق مختلف آبهای ساحلی

ماکروجلبک‌های قرمز از جنس گراسیلاریا (آگاروفیت) از نظر اقتصادی، انرژیتیکی و اکولوژیکی دارای اهمیت هستند و برخی از آنها از جنبه‌های دارویی و پزشکی و به ویژه تولید آگار مورد توجه واقع شده‌اند. در این پژوهش، نقش شرایط اکولوژیک در نوسانات رنگدانه‌های اصلی و جانبی و کاروتنوئید کل جلبک آگاروفیت Gracilaria corticcata در اعماق مختلف و زمان‌های تولید بیشینه جهت برداشت گونه مذکور بررسی شده‌‌اند. نمونه‌های جلبکی از محل رویش آنها در آبهای ساحلی چابهار- ساحل بریس به مدت 4 ماه از آذرماه تا اسفندماه در اعماق کم (2-3 متر) و بیشتر (5-6 متر) نمونه‌برداری، شناسایی و در محیط باز خشک شدند. پس از طیف‌سنجی، مقادیر رنگدانه‌ها با کمک روابط موجود براساس میلیگرم بر وزن خشک بیان و با آزمون‌های آماری با هم مقایسه شدند. بررسی داده‌های طیف‌سنجی برای نمونه‌های جلبک در دو عمق مورد مطالعه نشان داد که رنگدانه‌های G.corticata همگی دارای اختلاف معنادار از نظر عمقی بوده (p<0.05) به طوری که همراه با عمق افزایش یافتند. در برخی ماه‌های مورد بررسی نیز مقدار رنگدانه‌ها اختلاف معناداری را نشان دادند (p<0.05) ، که بیشترین میزان کلروفیل a، کلروفیل b و کاروتنوئید در بهمن و اسفندماه مشاهد شد. نتیجه‌گیری: با افزایش چشمگیر رنگدانه‌های اصلی همراه با عمق و به ویژه در ماه‌های بهمن و اسفند، تولید و بیوماس جلبک آگاروفیت G. corticata و بیوسنتز فرآورده‌های جانبی آن (بخصوص آگار) در شرایط محیطی و زمانی مذکور بیشینه می‌باشد که جهت عملیات برداشت طبیعی آن حائز اهمیت می‌باشد.

کلیدواژه ها:

تغییرات رنگدانه ، Gracilaria corticata ، کلروفیل ، کاروتنوئید ، چابهار