نقش آموزش های فنی و حرفه ای در توسعه منابع انسانی

توسعه منابع انسانی ، دارای دو واژه «توسعه» و «انسان» است. توسعه را می توان طیفی از تغییرات در جهت ایجاد شرایط مطلوب انسان بر اساس نظام مورد پذیرش جامعه دانست و آموزش های فنی و حرفه ای، کوشش و تلاشی است که برای تربیت ، هدایت وسازندگی انسان صورت می گیرد. دیدگاهی که هر مکتب نسبت به انسان دارد، در نوع جهان بینی آن مکتب و نیز در هدف هایی که در زندگی برای انسان قائل است، تاثیر دارد. ضمنا تنوع کشورها از نظر مکاتب مورد قبول، فرهنگها، نظام های اجتماعی و اقتصادی ایجاب می کند که الگوی توسعه انسانی در کشوری با کشورهای دیگر متفاوت باشد. بنابراین به چند مورد از خصوصیات انسان و عوامل مهم برای توسعه منابع انسانی جهت دستیابی به نیازهای شخصی او وسازمان ها، که توجه به آنها در آموزش فنی و حرفه ای ضروری است اشاره می کنیم: 1- برنامه های آموزش فنی و حرفه ای و تلاش های اجرای برنامه در صورتی در خور شخصیت ذاتی انسان خواهد بوده و توسعه منابع انسانی را از این جهت جوابگوست که مبتنی بر رسیدن به کمال انسان، تدوین و انجام شود. 2- آموزش فنی و حرفه ای در جهت توسعه منابع انسانی باید به انسان، معرفت از جهان را بدهد و انسان را برای سازگاری با محیط طبیعی و اجتماعی آماده گرداند. سازگاری انسان با محیط به دو صورت انجام می پذیرد: - انسان به اقتضای محیط، خود را تغییر می دهد. این گونه سازگاری را سازگاری منفی می نامند. - انسان تلاش می کند تا محیط را تحت تاثیر خواسته هایش در آورد و تغییرات مطلی در آن به وجود آورد. این گونه ساگاری را سازگاری مثبت می گویند . سازگاری مثبت ، مقام و منزلت انسان را افزایش میدهد. آموزش فنی و حرفه ای به معنا و مفهومی که اشاره شد، ما را متوجه چند نکته می سازد که عبارتند از : - تنها فعالیت مربی برای تغییر رفتار آموزش گیرنده کافی نیست بلکه فعالیت شخصی او نیز ضرورت دارد. - آموزش فنی و حرفه ای باید همه جانبه انجام گیرد. - مربیان، معلمین و استادان باید نیازها و مسائل زندگی و راه حل های معقول حل مسائل را بشناسند. - آموزش فنی و حرفه ای سودمند و کاربردی باشد و وحدت اندیشه را مورد توجه قرار دهد.

کلیدواژه ها:

فطرت ، جهان بینی ، منابع انسان ، فرهنگ کار ، آموزش های ضمن کار