درک دانشجویان پرستاری از یادگیری در بخش های مراقبت های ویژه نوزادان با استفاده از رویکرد ژورنال نویسی بازاندیشانه

درک دانشجویان از عوامل تسهیل گر و بازدارنده در آموزش بالینی در برنامه ریزی جهت بهبود کیفیت آموزش بالینی مؤثر است.در این مطالعه سعی شده است با استفاده از ژورنا لنویسی بازاندیشانه تجارب واقعی دانشجویان از یادگیری در بخش مراقب تهای ویژه نوزادانروشن گردد. مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی از نوع کیفی اکتشافی می باشد. جهت جمع آوری داد هها از ژورنال نویسی بازاندیشانهاستفاده شده است. با استفاده از نمون هگیری هدفمند، 25 دانشجوی پرستاری بهصورت داوطلبانه وارد مطالعه شدند. از مشارک تکنندگان خواسته شد تجارب واقعی خود را در محیط بالین مکتوب نموده و در اختیار پژوهشگر قرار دهند. جامعه پژوهش، دانشجویان سال آخر پرستاری بودند.داد هها با استفاده از روش آنالیز داد ههای کیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: چهار درون مایه اصلی ب هدست آمد که شامل اضطراب، رضایت از روبهرویی با مهارت جدید، ارتباطات بی نفردی و صلاحیت بالینی مربیان بود. نتیجه گیری: از دیدگاه دانشجویان شرک ت کننده تنش ناشی از کمبود مهارت بالینی مانع یادگیری در آنهاست. لذا صلاحیت بالینی مربیان و برنام هریزی مناسب جهت بهبود مهارت دانشجویان از ضروریات میباشد. وجود ارتباطات بین فردی مثبت بین دانشجویان، مربیان و پرستاران موجب کاهش تنش دانشجویان خواهد شد. پیشنهاد م یگردد که دست اندرکاران آموزش پرستاری با برنامهریزی در جهت ارتقاء صلاحیت بالینی مربیان و بهبود ارتباطات بی نفردی کوشا باشند

کلیدواژه ها:

دانشجویان پرستاری ، مربیان ، ژورنال نویسی بازاندیشانه