اهمیت نگاهداشت بیمارستان ها و ارائه راهکارهای لازم بمنظور کاهش خطر پذیری در مقابل زلزله

وقوع ناگهانی یک زلزله شدید منجر به فروریزی ساختمانها، قطع شریانهای حیاتی و ایجاد خسارات و تلفات می شود. در ساختمانهای مهم نظیر بیمارستانها می بایست پس از وقوع زلزله در عملکرد و خدمات رسانی وقفه ای ایجاد نشود. تا چه اندازه مراکز درمانی و بیمارستان ها در برابر زلزله های شدید مقاومت سازه ای دارند؟ چند درصد از بیمارستان ها امکان خدمات رسانی را پس از زلزله فراهم خواهند نمود؟ آیا در این خصوص چاره ای اندیشیده شده است؟ راهکارهای لازم چه می باشد؟ به این موارد باید قبل از وقوع بحران اندیشید.در ابتدا اینگونه تصور می شود که بیمارستان ها بطور معمول کارآیی لازم را پس از زلزله دارا می باشند، اما با توجه به آمارهای بدست آمده، بایستی اذعان نمود که نیمی از مراکز بهداشتی و درمانی در تهران آسیب جدی خواهند دید بطوریکه نمی توانند مورد استفاده قرار گیرند و در شهرستان ها نیز بیشتر با این مشکل مواجه خواهیم بود. از این رو لازم است میزان مقاومت سازه ای بیمارستانها و درمانگاهها در برابر زلزله مورد ارزیابی قرارگیرد تا در صورت عدم مقاومت لازم و داشتن توجیه اقتصادی، نسبت به تقویت آنها توسط کارشناسان ذیصلاح اقدام شود. همچنین آموزش و نظارت جدی بر طراحی و اجرای این دسته از ساختمانها، هدفی است که می بایست با جدیت توسط سازمانهای دست اندرکار دنبال شده و بعنوان یک راهبرد در برنامه های مدیریت بحران کشور به آن نگریسته شود. در این مقاله بر اساس مطالعات میدانی و کتابخانه ای، ضمن تبیین اهمیت تدوین و بکارگیری ضوابط و مقررات فنی در بخش کاربری های بهداشتی و درمانی، بر نگهداری، کنترل و تعمیر به موقع بنا تأکید گردیده، همچنین راهکارهایی به منظور مقاوم سازی بناهای درمانی موجود و افزایش ایمنی ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

مراکز درمانی ، تعمیر و نگهداری ، مقاوم سازی ، زلزله