تاثیر سطوح آبیاری بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام گندم

به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف آبیاری بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام گندم، تحقیقی در پاییز 1388 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز به صورت کرت‌های خرد شده در قالب بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار پیاده شد. آبیاری به عنوان عامل اصلی در سه سطح (I1، آبیاری پس از 80 میلی‌متر، I2، میلی‌متر 130، I3 ، میلی‌متر 180 تبخیر از تشتک کلاس A) و ارقام به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که ارقام از نظر وزن هزار دانه، تعداد سنبله در متر م بع و تعداد دانه در سنبله و تعداد سنبلچه تفاوت معنی‌داری داشتند. ضرایب همبستگی ساده بین صفات در شرایط آبیاری نرمال (I1)، و تنش خشکی (I2) و (I3) محاسبه گردید و تجزیه رگرسیونی گام به گام نیز برای عملکرد دانه در شرایط آبی I1 و خشکی I2 و I3 انجام گرفت و مشخص گردید که تحت شرایط آبیاری 1 I ، تعداد دانه تک بوته و وزن هزار دانه روی عملکرد اثرات مستقیم مثبت و بالایی دارند، اما تحت شرایط خشکی آب I2 و I3 ثرات مستقیم و مثبت تعداد دانه تک بوته بیشتر از سایر اثرات می‌باشد. بنابراین با گزینش برای صفات ذکر شده، به ویژه تعداد دانه در تک بوته که در هر دو محیط آبی و خشکی آب بر روی عملکرد تاثیر مثبت دارد میتوان در شرایط محیطی مورد نظر موجب افزایش عملکرد گردید

کلیدواژه ها:

گندم ، تنش ، آبیاری ، عملکرد