بررسی رابطه ی سبک های دلبستگی با میزان ابرازگری‎هیجان و اعتماد بین زوج های دانشگاه عطار

پژوهش با هدف بررسی رابطه ی سبک های دلبستگی با میزان اعتماد زناشویی و ابرازگری هیجانی در زوج های دانشجوی دانشگاه عطار انجام شد. مسئله اصلی تحقیق، نقش سبک های دلبستگی در کیفیت روابط زوجین و تاثیر آن بر اعتماد و توانایی بیان هیجان ها در سال های نخست زندگی مشترک است. روش تحقیق از نوع توصیفی–کاربردی و با رویکرد همبستگی بود. جامعه آماری شامل زوج های دانشجوی دانشگاه عطار و نمونه پژوش ۷۱ نفر (۱۸ مرد و ۵۳ زن) بود که به روش در دسترس و داوطلبانه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه ابرازگری هیجانی کینگ و امونز (۱۹۹۰)، پرسشنامه اعتماد زناشویی گاتمن (۲۰۱۴) و پرسشنامه سبک های دلبستگی هازن و شاور (۱۹۸۷) بود. داده ها با نرم افزار SPSS نسخه ۲۶ و آزمون های آماری شامل همبستگی پیرسون، رگرسیون خطی چندگانه و آزمون t مستقل تحلیل شدند. نتایج تحلیل رگرسیون نیز بیانگر آن بود که سبک های دلبستگی توان محدودی در پیش بینی اعتماد و ابرازگری هیجان دارند، به ویژه در زنان که ضریب تعیین بالاتری نسبت به مردان داشتند. این نتایج اهمیت توجه به سبک های دلبستگی در طراحی مداخلات آموزشی و مشاوره ای برای ارتقای اعتماد و ابرازگری هیجانی در زوج های جوان را برجسته می سازد.

کلیدواژه ها:

سبک دلبستگی ، اعتماد ، ابرازگری هیجان ، زوج های جوان