پاسداری از زیست بوم و بازتاب هنری آن در شعر سهراب سپهری

در عصر حاضر بحرانهای زیست محیطی و مسائل مرتبط با تخریب، طبیعت اهمیت پژوهش در حوزه ی پاسداری از زیست بوم را بیش از پیش نمایان ساخته است. در این میان ادبیات و به ویژه شعر معاصر، ایران بستری مناسب برای بازتاب دغدغه های محیط زیستی فراهم کرده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی جلوه های پاسداری از زیست بوم و انعکاس هنری آن در اشعار سهراب سپهری تدوین شده است. روش تحقیق توصیفی-تحلیلی و مبتنی بر بررسی اشعار سپهری و منابع کتابخانه ای مربوط است. یافته ها نشان میدهد که سپهری با شخصیت بخشی به عناصر طبیعت نگاه عارفانه و دعوت به همزیستی مسالمت آمیز با محیط زیست، در پی ایجاد پیوندی ژرف میان انسان و جهان پیرامون است. او با نقد مصرف زدگی و جدایی انسان از طبیعت نقش مخاطب را در پاسداری از زیست بوم برجسته میسازد. نتیجه پژوهش بیانگر آن است که شعر سپهری نه تنها تصویرگر زیبایی های طبیعت است بلکه با ارائه جهان بینی اخلاقی و هنری بر اهمیت مسئولیت پذیری انسان در قبال زیست بوم تاکید دارد و میتواند الهام بخش نگرشهای نوین محیط زیستی باشد.

کلیدواژه ها:

سهراب سپهری ، پاسداری از زیست بوم ، طبیعت در شعر معاصر ، ادبیات محیط زیستی ، بازتاب هنری طبیعت