سیاست جنایی اطفال در حقوق ایران با تأکید بر منابع اسلامی

بزهکاری اطفال و نوجوانان، همانند اعمال مجرمانه، پدیدهای است که در تمام جوامع انسانی و در تمامی اعصار زمانی وجود داشته است. بنابراین مقابله و مبارزه با آن در طول تاریخ زندگانی بشر همیشه توسط حکمرانان جامعه از سیاستهای اولیه به شمار میآمده است که حقوق اسلامی نیز از این جرگه مستثنا نمی‌باشد و به طور خاص بزهکاری اطفال و شیوههای اصولمند ویژهای را جهت مقابله با بزهکاری اطفال و نوجوانان ارائه نموده است. سیاست خاص مبارزه با بزهکاری اطفال و نوجوانان به دلیل اوصاف خاص روانی- جسمانی این دسته از مرتکبین جرم از دیرباز به صورت افتراقی و متفاوت از شیوه‌های مبارزه با جرائم بزرگسالان بوده است و از همین رو شارع اسلامی نیز با توجه به تفاوت‌های بنیادین اطفال و نوجوانان با بزرگسالان مرتکب جرم، اصول ویژه و مترقی‌ای را به منظور تنظیم و تنسیق مبارزه‌ای هدفمند و مثمر نتیجه با بزهکاری اطفال و نوجوانان ارائه نموده است که نویسندگان در این مقاله با بررسی منابع اسلامی اهم این اصول و منابع استخراج آن‌ها را مورد بحث و بررسی قرار داده‌اند

کلیدواژه ها:

اصل افتراقی بودن ، اصل تناسب ، بزهکاری اطفال و نوجوانان ، پاسخ‌های کیفری