تأثیرسطوح مختلف شوری بر جوانهزنی دانه گرده و برخی واکنشهای بیوشیمیایی در مرکبات

به منظور ارزیابی تنش شوری بر درصد جوانهزنی در ارقام کلئوپاترا ماندرین و پونسیروس تریفولیاتا و سه ژنوتیپ ناشناخته مرکبات دانههای گرده این ارقام در سطوح صفر ,0/87,1/6,2/4,3/1 دسیزیمنس بر متر شوری ناشی از کلرید سدیم درمحیط کشت حاوی 15 درصد ساکارز0/7درصد آگار و 100 میلی گرم در لیتر اسید بوریک اسیدبوریک کشت شدند. در پژوهش حاضر اثر تنش شوری بر محتوای پروتئین و فعالیت آنزیم آسکوربات پراکسیدازAPX) نیز مورد بررسی قرارگرفت. نتایج نشان داد درصد جوانه زنی در همه ارقام با توجه به نوع ژنوتیپ کاهش داشته است، به طوری که دانه های گردهکلئوپاترا ماندرین شاخص رشد بهتری نسبت به پونسیروس تریفولیاتا داشتند که این می تواند بیانگر متحمل بودن رقم کلئوپاترا ماندرین باشد. در ارقام مقاوم با افزایش غلظت شوری محتوای پروتئین کل کاهش و فعالیت آنزیمAPX افزایش یافت. نتایج حاکی از این است که ارقام متحملی مانند کلئوپاتراماندرین دارای مکانیسم قوی تری برای حفاظت از سلول ها در برابر آسیب های ناشی از رادیکال های فعال اکسیژن تحت شرایط تنش شوری می باشند.بنابراین با توجه به سرعت و دقت این آزمایش می توان اینگونه عنوان داشت که ارزیابی واکنش دانه گرده مرکبات، امکان غربالگری اولیه ژنوتیپ های ناشناختهمرکبات حساس و متحمل به شوری را فراهم می آورد

کلیدواژه ها:

تنش شوری ، جوانهزنی دانهگرده ، پروتئین ، آسکوربات پراکسیداز