اثربخشی آموزش تاب آوری بر سرمایه روانشناختی، نشاط ذهنی، و اخلاق کاری معلمان دوره ابتدایی منطقه صومای برادوست

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش تاب آوری بر سرمایه روانشناختی، نشاط ذهنی، و اخلاق کاری معلمان دوره ابتدایی منطقه صومای برادوست انجام شده است. این تحقیق یک نوع پژوهش کاربردی است که با روش تحقیق نیمه آزمایشی و طرح پیش آزمون و پس آزمون با دو گروه کنترل و آزمایش انجام گرفت. جامعه مورد مطالعه شامل کلیه معلمان دوره ابتدایی منطقه صومای برادوست می باشد که در سال تحصیلی ۱۴۰۴_۱۴۰۳ در مدارس این منطقه تدریس می نمایند. طبق آمار ماخوذه از اداره آموزش و پرورش منطقه صومای برادوست تعداد معلمان ۱۶۵ نفر می باشند. نمونه تحقیق حاضر ۴۰ نفر (۲۰ نفر گروه آزمایش) و (۲۰ نفر گروه کنترل) که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه ازمایشی و کنترل جایگزین شدند. جهت گرداوری داده ها از پرسشنامه های سرمایه روانشناختی لوتانز (۲۰۰۷)، مقیاس نشاط ذهنی حالتی رایان و فردریک (۱۹۹۷)، مقیاس اخلاق کاری کادوزیر (۲۰۰۲) استفاده گردیده است. جهت تحلیل فرضیه های پژوهشی با استفاده از نرم افزار SPSS- ۲۴ در بخش آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (تحلیل کواریانس) تفاوت های موجود بین دو گروه آزمایش و کنترل بررسی شد. نتایج حاصله نشان داد که میان گروه معلمانی که آموزش تاب آوری را دریافت کردند و گروهی که در این رابطه آموزشی دریافت ننموده اند حداقل در یکی از متغیرهای بر سرمایه روانشناختی، نشاط ذهنی، و اخلاق کاری تفاوت معنی داری وجود دارد. در نتیجه فرضیه کلی پژوهش تایید می شود. نتایج آزمون تعقیبی بنفرونی نشان می دهد که آموزش تاب آوری بر سرمایه روانشناختی، بیش از همه متغیرها تاثیر گذاشته، و در متغیر نشاط ذهنی کمترین تاثیر را داشته است.

کلیدواژه ها:

سرمایه روانشناختی ، نشاط ذهنی ، اخلاق کاری ، تاب آوری