بررسی کارآئی منابع مختلف کودهای ازته درخاکهای متفاوت زیر کشت زراعت گندم مازندران

برای تولید اقتصادی گندم ، مدیریت نیتروژن از اولویت ویژه ای برخوردار است و استفاده مناسب از کودهای نیتروژنی برای افزایش تولید گندم ازضروریات کشت این محصول می باشد Fatima و همکاران 1992 زیرا که نیتروژن محدودکننده ترین عنصرغذائی درمقیاس جهانی بوده و محور اصلی تمامی کودها بشمار می رود سالاردینی 1371 زمان مصرف کود به عوامل متعددی مانند قدرت تحرک پذیری کود , روش مصرف کود , خصوصیات خاک و شرایط اقلیمی منطقه بستگی دارد ولد آبادی ] [ 1992 ] Papastylianou . [ 1372, اعتقاد داردکه درمورد گندم می توان کودهای نیتروژنی را تماماً درپائیزو یا اینکه مقداری ازآن را درزمان کاشت ( پائیز ) و بقیه آن را بصورت سرک استفاده نمود . معمولاً دومین روش کاربرد کودهای نیتروژنی زمانی انجام می گیرد که احتمال وقوع بارش نسبتاً زیاد است . Ellen و [ 1980 ] Spiertz مشاهده کردند که مصرف نیتروژن به صورت سرک در بهارباعث افزایش راندمان و باز یافت این عنصر توسط گندم شده است . میزان جذب ازت توسط گندم تا مرحله پنجه زدن 4 درصد , از مرحله پنجه زدن تا تشکیل خوشه 25 درصد و ازاین مرحله تا تکامل دانه 30 درصد می باشد . مصرف زیاد ازت درگندم موجب افزایش نسبی وزن کاه به دانه می گردد . Rau و همکاران ] [ 1999 اظهار می دارد که متاسفانه کودهای ازتی به صورت موثراستفاده نشده و کارآئی ازت برای غلات در دنیا حدود 33 درصدمی باشد . یکی از روشهای افزایش کارآئی کود نیتروژن آن است که کود به طور مداوم نیتروژن را به میزان نیازفیزیولوژیکی گیاه تامین نماید . ( باقری و همکاران (1384, گزارش می نمایند که مصرف اوره با پوشش گوگردی نسبت به مصرف دیگرکودها نیتروژنی اختلاف معنی داری در عملکرد ایجاد نکرده است البته شاید به خاطر عدم مصرف سرک کودهای ازته دراین تیماربوده است . دراین بررسی کارآئی منابع مختلف کودهای ازته در دو بافت سبک وسنگین و یک خاک شورمورد مقایسه قرارگرفته است