پتروگرافی، ژئوشیمی و پتروژنز سنگهای آتشفشانی مزوزوئیک منطقه خون خوره استان فارس (پهنه سنندج - سیرجان)

در این پژوهش، زمان لالی پارس ارین زمین منطقه خون خوره در قسمت شمالی استان فارس جهت بررسی سنگهای آتشفشانی و به منظور درک تحولات زمین ساختی زون سنندج سیرجان در طی مزوزوئیک انتخاب شده است. واحدهای آتشفشانی منطقه به صورت بین لایه ای با واحدهای رسوبی با رنگ تیره و ظاهری ریز دانه خود نمایی می کنند. در مطالعات پتروگرافی، کانیهای اصلی تشکیل دهنده سنگ های آتشفشانی مورد مطالعه، عبارتند از پلاژیوکلاز، کوارتز، پیروکسن الیوین و آمفیبول که شواهدی از دگرسانی و تبدیل آنان به کانی های ثانویه موجود است. بافتهای غیر تعادلی مانند منطقه بندی و بافت غربالی در پلاژیوکلاز، بافت اسکلتی و خوردگی بلورهای پلاژیوکلاز و پیروکسن وجود شرایط غیر تعادلی در سیستم را ثابت می کنند. مطالعات ژئوشیمیایی بر پایه دادههای حاصل از آنالیز نمونههای مورد مطالعه در آزمایشگاه سازمان زمین شناسی و همچنین ژئولب، کانادا ترکیب شیمیایی سنگها را از نوع داسیتی و تراکی آندزیتی تعیین کرده است. بررسی دیاگرامهای ژئوشیمیایی همانند نمودارهای عنکبوتی و چند عنصری و نمودارهای تعیین محیط، تکتونیکی یک محیط تکتونیکی درون صفحه ای مرتبط با ریفت که متحمل فرایندهای آلایش و تفریق بلوری شدهاند را نشان میدهد. با توجه به بررسی نمودارهای ژئوشیمیایی یک منبع گوشتهای استنسوفری برای این دسته از سنگها محتمل است.

کلیدواژه ها:

سنندج - سیرجان ، سنگهای آتشفشانی ، مزوزوئیک