بازی محور کردن هنردرمانی گروهی: افزایش انگیزه و مهارت اجتماعی نوجوانان اوتیسم از طریق بازی های گروهی مبتنی بر هنر

اختلال طیف اوتیسم با محدودیت در تعاملات اجتماعی، انگیزه ارتباطی پایین و دشواری در مشارکت گروهی شناخته می شود. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر بازی محور کردن هنردرمانی گروهی بر انگیزه اجتماعی و مهارت های اجتماعی نوجوانان مبتلا به اوتیسم انجام شد. طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون–پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل نوجوانان ۱۲ تا ۱۸ سال اوتیسم شهر تهران در سال ۱۴۰۳ بود که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هرکدام ۱۵ نفر) گمارده شد. گروه آزمایش طی هشت جلسه ۹۰ دقیقه ای، مداخله بازی محور هنردرمانی گروهی را دریافت کرد و گروه کنترل به فعالیت های معمول مرکز پرداخت. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه انگیزه اجتماعی، مقیاس مهارت های اجتماعی ماتسون (MESSY) و چک لیست مشاهده رفتاری بود. داده ها با آزمون تحلیل کوواریانس و نرم افزار SPSS-۲۶ تحلیل شد. نتایج نشان داد که پس از کنترل پیش آزمون، میانگین نمرات انگیزه اجتماعی (F=۳۵.۵۶, p<۰.۰۰۱, η²=۰.۵۶) و مهارت های اجتماعی (F=۳۲.۴۴, p<۰.۰۰۱, η²=۰.۵۴) در گروه آزمایش به طور معناداری بالاتر از گروه کنترل بود. این یافته ها نشان می دهد که ادغام بازی های گروهی مبتنی بر هنر در هنردرمانی می تواند رویکردی کارآمد برای ارتقای انگیزه و مهارت های اجتماعی نوجوانان اوتیسم باشد و توصیه می شود در برنامه های توان بخشی مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

اوتیسم ، هنردرمانی ، بازی محور ، انگیزه اجتماعی ، مهارت های اجتماعی ، نوجوانان