تحلیلی بر مفهوم بازآفرینی مناطق اسکان غیر رسمی در کلانشهرها

تکوین پارادیم بازآفرینی شهری به دهه ۸۰ میلادی می رسد. راهبرد اصلی در این دوره بر طرح های بزرگ برای توسعه و توسعه مجدد پروژه های کلان مقیاس پرهزینه پروژه های خارج از شهر بود. با آغاز قرن بیست و یکم ایجاد مکان های پایدار مکان سازی و تبدیل فضاهای پژمرده شهری به فضاهای پویا و زیست پذیر مورد توجه رویکرد بازآفرینی قرار گرفت. هدف این مطالعه تبیین و بررسی مفهوم بازآفرینی شهری در مناطق اسکان غیر رسمی و فرسوده کلانشهرها می باشد.

کلیدواژه ها:

بازآفرینی ، شهری ، اسکان غیر رسمی ، سرمایه اجتماعی ، کلانشهر